Know England's next rivals
The chequered squad - Pride of Croatia
By Ozren Podnar
Manager Slaven Bilic, the former West Ham and Everton defender, usually deploys a 4-4-2 system with Pletikosa on goal, Corluka and Simunic as full backs, Simic and Robert Kovac as central defenders, Srna and Kranjcar as wide midfielders, Niko Kovac as a defensive midfielder, Luka Modric as an attacking midfielder, Petric or Olic as the second striker and Eduardo as the main striker.
In the current Euro qualifiers Croatia have won eight, drawn two and lost only one game, on Saturday to Macedonia, after learning that they had already qualified thanks to the Russian defeat to Israel. It will be interesting for Steve McClaren to learn that their next rivals have never lost two qualifiers in a row, but then again a draw at Wembley would be just fine for both teams.
Since coming on to the international scene in 1994, Croatia has lost just six out of 67 qualifying games, none of which have been at home. The men in the red and white chequered shirts have made it to six out of seven major competitions (Euros and World Cups), and only missed out on Euro 2000 - by a single goal!
Stipe Pletikosa
/STEE-peh PLE-tea-coss-ah/
Goalkeeper
1st January 1979
Spartak Moscow
64 caps
Big and agile goalkeeper. Made his debut at 19 for Hajduk Split. Spent a stint as a second-choice keeper for Shakhtar Donetsk, which unnerved both him and his Croatian fans. Now a regular at Spartak.
Vedran Runje
/VED-run ROON-yeh/
Goalkeeper
10th February 1976
Lens
4 caps
A decent club goalkeeper, formerly of Hajduk, Marseille and Standard. Highly respected at all of his clubs, has had few chances due to the dominance of Tomo Butina and Pletikosa in goal over the past 7 years.
Vedran Corluka
/VED-run CHOR-look-ah/
Defender
5th February 1986
Manchester City
15 caps
A prodigy. Former Dinamo star who immediately made an impact upon joining City last summer. Tall, strong, but a technically gifted defender. Can perform both as full back, centre-back or defensive midfielder. Participates in the play.
Dario Simic
/SHE-mitch/
Defender
12th November 1975.
AC Milan
93 caps, 3 goals
The most capped player for Croatia. Made his debut for Dinamo Zagreb at 16. A tigerish defender used both centrally or to the right. Rarely features in the Milan squad, which the Croats find hard to understand. A true professional, lives for soccer.
Robert Kovac
/KOH-vutch/
Defender
6th April 1974
Borussia Dortmund
67 caps
Arguably the best Croatian defender. Won plenty of honours at Bayern Munich plus an eventually anulled championship with Juventus. Capable of marking his player without a foul.
Josip "Joe" Simunic
/YOH-sip SHE-moon-itch/
Defender
18th February 1978
Hertha Berlin
57 caps, 3 goals
Australian born. Amazingly technical, but also a wildly aggressive player. Four expulsions in the Bundesliga over the past year bear witness to his aggression. Three yellow cards at the Australia game at last year's World Cup courtesy of Graham Poll's poor record keeping.
Marko Babic
/BUB-itch/
Midfielder
28th January 1981
Betis Seville
45 caps, 3 goals
A highly professional, strong, dependable left midfielder. Sometimes used as the left wing-back, which he resents. Prefers playing upfront. Recently sidelined to make room for Kranjcar. Moved from Bayer to Betis last summer.
Darijo Srna
/DA-ree-oh SER-nah/
Midfielder
1st May 1982
Shakhtar Donetsk
51 caps, 15 goals
Regular as a right midfielder. Strong and enduring as a horse. Very dangerous at set pieces. Originally from Hajduk Split, has starred for Shakhtar Donetsk since 2003. He is ocasionally used in a more defensive position with his club.
Niko Kovac
/NEE-koh KOH-vutch/
Midfielder
15th October 1971
Red Bull Salzburg
72 caps, 12 goals
Germany born, like his younger brother Robert. May be 36, but this seasoned veteran has plenty of fuel for some more tireless running around the midfield. A superb ball winner who often comes forward and scores. A long and distinguished career in the Bundesliga.
Luka Modric
/LOO-kah MOD-rich/
Midfielder
9th September 1985
Dinamo Zagreb
18 caps, 2 goals
The most talented player to come out of Croatia in the past five years. A wonderfully gifted ofensive midfielder reminiscent of Johan Cruyff. Lots of strength in his fragile body. Mobile, fast, clever with the ball, seems destined for Arsenal or Chelsea.
Niko Kranjcar
/NEE-koh CRUNCH-ar/
Midfielder
13th August 1984
Portsmouth
37 caps, 5 goals
Hyped as the greatest Croatian player for the XXI century, has not lived up to the expectations. Still, has found some of his early form in his second season at Portsmouth. Attacking midfielder by formation, usually played on the left side of the midfield for the national team. Technically gifted.
Jerko Leko
/YER-koh LEH-koh/
Midfielder
9th April 1980
Monaco
48 caps, 2 goals
Tall, elegant, powerful, early on drew comparison with Frank Rijkaard. Upon transferring from Dinamo Zagreb to Dinamo Kiev has host much of his initial reputation, but still useful in the national team when Niko Kovac is injured.
Not entirely serious approach to soccer has cost him a bigger career.
Milan Rapaic
/ME-lun Rup-EYE-itch/
Midfielder
16th August 1973
unattached
49 caps, 6 goals
Naturally talented left or attacking midfielder. Possibly the best dribbler in the squad. Has had a very chequered career club-wise, which has discouraged managers from using him more. Despite his age, still in good shape and may be recalled to Croatia provided he finds a club. Has plenty of offers but has high financial demands.
Ivan Rakitic
/EE-vun RUCK-it-itch/
Midfielder
10th March 1988
Schalke
4 caps, 1 goal
A supremely talented scoring midfielder. Subject of a soccer war between Croatia, his parents' country, and Switzerland, his country of birth. As usually happens with the people from the Balkans, his ethnic origins prevailed, enabling him to make his debut for Croatia last August. Born to be the leader of the team over the next ten years.
Danijel Pranjic
/DAH-nee-yell PRUN-yitch/
Midfielder
Heerenveen
2nd December 1981
6 caps
A speedy left midfielder or wing back. Extremely fast on the break, packs a tremendous shot in his left foot. Currently the second choice for the left side of the midfield, behind Kranjcar, tied with Babic.
Eduardo da Silva
Forward
25th February 1983
Arsenal
20 caps, 13 goals
A clinical finisher with pure Brazilian technique. Came to Zagreb at 16, signed for Dinamo and spent some time on loan at neighbouring Inter Zapresic. Returned in 2003 to become an instant hit with fans and coaches alike. Last season scored an amazing 53 goals in all competitions for club and country. Currently at Arsenal, where he still has to adapt to the more physical English game.
Mladen Petric
/MLAH-den PET-rich/
Forward
1st January 1981
Borussia Dortmund
19 caps, 8 goals
A great striker who can equally well perform as an attacking midfielder. Born in Switzerland, won trophies both with Grasshoppers and Basel before joining Borussia last summer. Scored four goals against Andorra a year ago.
Ivica Olic
/EE-vee-tzah OH-litch/
Forward
14th September 1979
Hamburger SV
49 caps, 8 goals
The Croatian international with the most titles of this generation. Won back-to-back Croatian titles with NK Zagreb and Dinamo in 2002 and 2003 before collecting two Russian Leagues and Cups plus the 2005 UEFA Cup with CSKA Moscow. A powerful winger or central striker reminiscent of Alen Boksic. Less prolific for country than for his clubs.
Bosko Balaban
/BOSH-koh BAH-lub-bun/
Forward
15th October 1978
Dinamo Zagreb
34 caps, 10 goals
Aston Villa fans may disagree, but Balaban is a hell of a forward, who simply did not get a fair chance at Villa Park when John Gregory, the manager who signed him from Dinamo in 2001 left the club. Able to create his own chances. Dangerous from set pieces. Scored plenty of goals for Rijeka, Club Brugge and Dinamo. Currently injured.
Ivan Klasnic
/EE-vun KLUS-nitch/
Forward
29th January 1980
Werder Bremen
26 caps, 8 goals
Called "Killer Klasnic" spent most of the year on the sidelines because of a mysterious kidney disease and two attempted transplants. Now with his father's kidney fully operational, Klasnic worked hard to return to form and finally featured for Werder amateurs in the German Cup - with goals!
Also used in the current qualifiers:
Igor Budan (forward)
Mario Mandzukic (forward)
Goran Sablic (defender)
Anthony Seric (defender)
Ognjen Vukojevic (midfielder)
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football Croatia Betting
|
|---|
Showing posts with label Ozren Podnar. Show all posts
Showing posts with label Ozren Podnar. Show all posts
Monday, November 19, 2007
Monday, October 15, 2007
World Soccer News
World News for Week of Oct 16th
Piksi Stojkovic ditches Red Star, returns to Japan
Dragan Stojkovic has stepped down from the presidential position in Red Star Belgrade and is about to take over as sporting director at his old club Nagoya Grampus. According to Japan Today, Piksi will rejoin Grampus, for whom he played during eight glorious seasons in the J-League, in December.
Club representative Yoshiro Fukushima was a bit more cautious:
"He is one of the candidates we have spoken to. He has strong ties to our club and plans his future here."
The former highly honoured Serb international leaves Red Star after a less than impressive start to the new season for the champions, amid the turnmoil currently affecting Serb soccer.
Piksi (a nickname coming from Pixie, a cartoon character) said no-one had pressured him to step down and that he did not feel betrayed or disappointed.
Buffon leaves stadium in a trunk
Juventus and Italy goalkeeper Gianluigi Buffon explained why he had left the Artemio Franchi Stadium in Florence in the trunk of his car on October 7th.
"There were some controversial plays during the match and the atmosphere was tense. I had a friend of mine drive me in such a position in order to avoid conflict with discontented Fiorentina fans. It wasn't very comfortable, but it was better than facing an angry crowd," said 194 cm tall Buffon.
The keeper also departed from the same stadium in an unorthodox fashion eight years ago.
"After Parma's FA Cup victory at Fiorentina I left the premises with a clown mask on. This way I went past the home supporters with no problem whatsoever."
Kanouté attacked with a belt!
One of the best centre-forwards in the world, Sevilla's Frederic Kanouté, was injured in mass fighting after the Togo vs Mali game in the qualifications for the African 2008 Nations' Cup in Ghana.
The match in Lomé was won by Mali 2-0, but the local hooligans responded with a collective charge on the visiting players and fans.
Kanouté was struck with a belt on his arm, suffering a cut which had to be sewn up with three stitches. Stoke's Mamadi Sidibé also found himself on the receiving end, being stabbed with a knife in his arm.
Mali's coach Jean-Francois Jodar described the situation as a "battlefield".
"In the dressing rooms where our players took refuge there was blood everywhere."
Vágner Love loses a €40,000 earring
Russian clubs pay very, very well. Brazil forward Vágner Love lost an earring worth 40,000 euros during a practice at Granja Comary, preparing for WC qualifying games against Colombia and Ecuador.
Vágner was desperate not only over the price but because such an earring can only be purchased in Russia so he will have to wait until he returns to Moscow before he completes the pair.
"I really lost it during training. I hope the Russians agree to sell me just one piece," said the CSKA player aware that he may have to buy a whole new pair at €80,000.
Barca's chairman urges players to spare effors on national duty
"I expect Barcelona internationals to calm their efforts while they are on national duty," said Barca chairman Joan Laporta to his players Andrés Iniesta, Xavi Hernández and Carles Puyol during the League break for Spain's Euro qualifying games against Denmark and Sweden.
The statement caused shock in Spain and there were comments that Laporta, a noted Catalonian nationalist, would not require the same of his players were a prospective Catalonian national team in question.
"The internationals are capable of both playing for their country and relaxing," said Cesc Fabregas and Sergio Ramos with respect to Laporta's "advice".
Valencia's Miguel Ángel Angulo was even more explicit.
"My club has given no such instructions to Valencia's internationals. Sparing efforts while playing for Spain is not an option. Besides, the season is young and our legs are still fresh," said Angulo, whose club provides the most players for Luis Aragones's team.
Croatia top overall qualifiers table ahead of Scotland
By beating Israel 1-0 the Croatian national team went on top of the table including all teams taking part in the current Euro 2008 qualifiers. Slaven Bilic's team is the only one with 26 points, two more than Scotland and Poland, the latter with two games more played.
Croatia also lead the table based on point percentage, with 86.7%, while Germany and Romania share the second and the third spot with 85.2%. These teams are the only ones to have dropped just four points, but Croatia's result is superior due to having played a game more.
Euro qualifiers table
1. Croatia 26 points/10 games
2. Scotland 24/10
3. Poland 24/12
4. Germany 23/9
5. England 23/10
6. Romania 23/9
7. Italy 23/10
PREDICTIONS
Sweden, Czechia and Croatia almost through
Only Germany have mathematically made sure of qualifying but several other teams are just an inch away from Austria and Switzerland. Sweden, Czech Republic and Croatia are among them, while England and Scotland could be there if they win on Wednesday.
Groups A and B
None
Group C
Greece (1st). Need three points from three remaining games. Plays Malta at home.
Group D
Czechia (2nd). A point from their next three games will see them through.
Group E
Croatia (1st). In the worst case just need to avoid losing 0-2 or by more goals in England.
Group F
Sweden (1st). One point from three games will suffice.
Spain (2nd). One point from two games will be enough.
Group G
Romania (1st) Just have to beat Luxembourg and Albania.
Hanging by a thread
Among the big teams whose qualification is less than certain are Italy and Turkey.
Group A
Serbia (4th spot). Needs three wins but also for Poland or Portugal to slip up at home.
Group B
Italy (2nd). Probably have to beat Scotland in Glasgow unless the Scots fail to win in Georgia.
Group C
Turkey (2nd). Imperative to defeat Greece at home but also avoid defeat in Norway.
Group E
Russia (3rd). Needs all three wins including against England and in Israel.
Group G
Bulgaria (3rd). Not even beating Romania guarantees a safe passage.
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Piksi Stojkovic ditches Red Star, returns to Japan
Dragan Stojkovic has stepped down from the presidential position in Red Star Belgrade and is about to take over as sporting director at his old club Nagoya Grampus. According to Japan Today, Piksi will rejoin Grampus, for whom he played during eight glorious seasons in the J-League, in December.
Club representative Yoshiro Fukushima was a bit more cautious:
"He is one of the candidates we have spoken to. He has strong ties to our club and plans his future here."
The former highly honoured Serb international leaves Red Star after a less than impressive start to the new season for the champions, amid the turnmoil currently affecting Serb soccer.
Piksi (a nickname coming from Pixie, a cartoon character) said no-one had pressured him to step down and that he did not feel betrayed or disappointed.
Buffon leaves stadium in a trunk
Juventus and Italy goalkeeper Gianluigi Buffon explained why he had left the Artemio Franchi Stadium in Florence in the trunk of his car on October 7th.
"There were some controversial plays during the match and the atmosphere was tense. I had a friend of mine drive me in such a position in order to avoid conflict with discontented Fiorentina fans. It wasn't very comfortable, but it was better than facing an angry crowd," said 194 cm tall Buffon.
The keeper also departed from the same stadium in an unorthodox fashion eight years ago.
"After Parma's FA Cup victory at Fiorentina I left the premises with a clown mask on. This way I went past the home supporters with no problem whatsoever."
Kanouté attacked with a belt!
One of the best centre-forwards in the world, Sevilla's Frederic Kanouté, was injured in mass fighting after the Togo vs Mali game in the qualifications for the African 2008 Nations' Cup in Ghana.
The match in Lomé was won by Mali 2-0, but the local hooligans responded with a collective charge on the visiting players and fans.
Kanouté was struck with a belt on his arm, suffering a cut which had to be sewn up with three stitches. Stoke's Mamadi Sidibé also found himself on the receiving end, being stabbed with a knife in his arm.
Mali's coach Jean-Francois Jodar described the situation as a "battlefield".
"In the dressing rooms where our players took refuge there was blood everywhere."
Vágner Love loses a €40,000 earring
Russian clubs pay very, very well. Brazil forward Vágner Love lost an earring worth 40,000 euros during a practice at Granja Comary, preparing for WC qualifying games against Colombia and Ecuador.
Vágner was desperate not only over the price but because such an earring can only be purchased in Russia so he will have to wait until he returns to Moscow before he completes the pair.
"I really lost it during training. I hope the Russians agree to sell me just one piece," said the CSKA player aware that he may have to buy a whole new pair at €80,000.
Barca's chairman urges players to spare effors on national duty
"I expect Barcelona internationals to calm their efforts while they are on national duty," said Barca chairman Joan Laporta to his players Andrés Iniesta, Xavi Hernández and Carles Puyol during the League break for Spain's Euro qualifying games against Denmark and Sweden.
The statement caused shock in Spain and there were comments that Laporta, a noted Catalonian nationalist, would not require the same of his players were a prospective Catalonian national team in question.
"The internationals are capable of both playing for their country and relaxing," said Cesc Fabregas and Sergio Ramos with respect to Laporta's "advice".
Valencia's Miguel Ángel Angulo was even more explicit.
"My club has given no such instructions to Valencia's internationals. Sparing efforts while playing for Spain is not an option. Besides, the season is young and our legs are still fresh," said Angulo, whose club provides the most players for Luis Aragones's team.
Croatia top overall qualifiers table ahead of Scotland
By beating Israel 1-0 the Croatian national team went on top of the table including all teams taking part in the current Euro 2008 qualifiers. Slaven Bilic's team is the only one with 26 points, two more than Scotland and Poland, the latter with two games more played.
Croatia also lead the table based on point percentage, with 86.7%, while Germany and Romania share the second and the third spot with 85.2%. These teams are the only ones to have dropped just four points, but Croatia's result is superior due to having played a game more.
Euro qualifiers table
1. Croatia 26 points/10 games
2. Scotland 24/10
3. Poland 24/12
4. Germany 23/9
5. England 23/10
6. Romania 23/9
7. Italy 23/10
PREDICTIONS
Sweden, Czechia and Croatia almost through
Only Germany have mathematically made sure of qualifying but several other teams are just an inch away from Austria and Switzerland. Sweden, Czech Republic and Croatia are among them, while England and Scotland could be there if they win on Wednesday.
Groups A and B
None
Group C
Greece (1st). Need three points from three remaining games. Plays Malta at home.
Group D
Czechia (2nd). A point from their next three games will see them through.
Group E
Croatia (1st). In the worst case just need to avoid losing 0-2 or by more goals in England.
Group F
Sweden (1st). One point from three games will suffice.
Spain (2nd). One point from two games will be enough.
Group G
Romania (1st) Just have to beat Luxembourg and Albania.
Hanging by a thread
Among the big teams whose qualification is less than certain are Italy and Turkey.
Group A
Serbia (4th spot). Needs three wins but also for Poland or Portugal to slip up at home.
Group B
Italy (2nd). Probably have to beat Scotland in Glasgow unless the Scots fail to win in Georgia.
Group C
Turkey (2nd). Imperative to defeat Greece at home but also avoid defeat in Norway.
Group E
Russia (3rd). Needs all three wins including against England and in Israel.
Group G
Bulgaria (3rd). Not even beating Romania guarantees a safe passage.
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Thursday, October 11, 2007
Phillip Cocu - Player Profile
Phillip Cocu
Kapetan koji ne stari
Uobičajeno je da sportašima snaga opada s godinama, no Phillip Cocu ne spada u većinu. Nije on kao Romario da se šeće ispred kaznenog prostora štedeći energiju za onaj jedan završni sprint do gola, Cocu je igrač koji cijelo vrijeme sudjeluje u igri i to u solidnom prvenstvu kao što je nizozemsko.
Točnije, činio je to do kraja netom završenog prvenstva, u kojemu je doveo PSV Eindhoven do trećeg uzastopnog naslova – postigavši presudan gol u zadnjem kolu. Takav je Cocu, s 36 i pol godina jednako dobar i rastrčan kao i prije 15, kad se za njega počelo čuti u Europi.
Cocu, Nizozemac dalekih francuskih korijena, profesionalno je zaigrao za AZ Aklmaar još 1988/89, da bi dvije godine kasnije preselio u Vitesse i odmah pretrpio prijelom desne noge. Oporavivši se zaigrao je sjajno i pomogao momčadi da se prvi puta uvrsti u Kup UEFA. Ajax ga je dvaput pokušao dovesti u Amsterdam dok je bio u Vitesseu, no Dick Advocaat ga je nagovorio na prelazak u PSV 1995. Tamo je sredinom sedamdesetih stvorena strašna momčad s Jaapom Stamom i Arthurom Numanom u obrani, Cocuom, Wimom Jonkom i Boudewijnom Zendenom u vezi te Ronaldom i Lucom Nilisom u napadu.
Najbolji Nizozemac u Barci
Kad je stizao u Barcelonu u ljeto 1998., po nalogu tadašnjeg trenera Louisa van Gaala, navijači i mediji više su brujali o Patricku Kluivertu i Boudewijnu Zendenu, kao i o skorom dolasku braće De Boer, no Cocu je idućih godina pružio najviše.
Osvojio je majicu prvotimca u momčadi španjolskog prvaka skromnošću, radinošću i svestranošću. Zajedno s Guardiolom i Luisom Enriqueom formirao je izvrstan vezni red, no jednako je uspješan bio kad ga je Van Gaal prisilno postavljao na druga mjesta. Blistao je i kao lijevi bek i kao stoper, baš kao i u napadu. U šest sezona postavio je novi rekord kao stranac koji je odigrao najviše utakmica u povijesti Barcelone: 292 utakmice, od čega 205 u prvenstvu. I taj rekord i danas stoji.
Bio je prvotimac i pod Rexachom, Antićem i Rijkaardom, no kad mu je 2004. Barca ponudila produženje ugovora uz nižu plaću, Cocu je radije prihvatio PSV-ovu ponudu za povratak u manje nervoznu nizozemsku ligu. Tko je očekivao da će ovaj odigrati umirovljenički, grdno se prevario, jer je Cocu suvereno preuzeo konce PSV-ove igre, kapetansku majicu i dres s brojem osam, koje su ga čekale od 1998. Iako je igrao u povučenijoj roli, kao defanzivni vezni, stizao je i zabijati bitne golove poput dvaju protiv Milana u polufinalu Lige prvaka 2005., kad su Talijani vrlo sretno i za dlaku prošli dalje. Iduće sezone zabio je čak 10 golova u prvenstvu, a prošle još sedam, uključujući i peti PSV-ov protiv Vitessea kad je svaki gol bio važan za rasplet na vrhu.
U međuvremenu, u Barceloni su se s nostalgijom sjećali Cocua i razmišljali bi li momčad bila još bolja da je Nizozemac ostao i igrao zajedno s Decom, Xavijem i Iniestom. Isto će vjerojatno u skoroj budućosti razmišljati u PSV-u, jer Cocu je stavio točku na svoj život u Eindhovenu te će vjerojatno nastaviti karijeru u Sjedinjenim Državama.
Osobna karta
Ime i prezime: Phillip Cocu
Datum rođenja: 29. listopada 1970.
Mjesto rođenja: Zevenaar
Visina i težina: 182 cm, 75 kg
Pozicija: zadnji vezni, prednji vezni, lijevi bek
Klupska karijera
1988/1989 AZ Alkmaar 15 4
1989/1990 AZ Alkmaar 35 4
1990/1991 Vitesse 8 0
1991/1992 Vitesse 33 3
1992/1993 Vitesse 34 8
1993/1994 Vitesse 33 11
1994/1995 Vitesse 29 5
1995/1996 PSV Eindhoven 29 12
1996/1997 PSV Eindhoven 34 8
1997/1998 PSV Eindhoven 32 11
1998/1999 Barcelona 36 12
1999/2000 Barcelona 35 6
2000/2001 Barcelona 35 3
2001/2002 Barcelona 34 2
2002/2003 Barcelona 29 3
2003/2004 Barcelona 36 5
2004/2005 PSV Eindhoven 29 6
2005/2006 PSV Eindhoven 33 10
2006/2007 PSV Eindhoven 32 7
Reprezentacija
1996-2006 Nizozemska 101 6
Trofeji
Četiri nizozemska prvenstva (1997., 2005., 2006. i 2007.)
Dva nizozemska kupa (1996. i 2005.)
Dva nizozemska superkupa (1996. i 2007.)
Jedno španjolsko prvenstvo (1999.)
Stotka u narančastom
Kao član PSV-a Cocu je izborio prvi poziv na reprezentaciju, a debitirao je u prijateljskoj utakmici 24. travnja 1996. protiv Njemačke. Od Europskog prvenstva 1996. u Engleskoj postao je stalan član reprezentacije te je sjajio i na Svjetskom prvenstvu 1998. u Francuskoj, gdje je nastupio na nekoliko pozicija, čak i kao lijevi branič umjesto kažnjenog Numana i ozlijeđenog Bogardea.
Zaigrao je i na Europskim prvenstvima 2000. u Nizozemskoj i Belgiji te 2004. u Portugalu, gdje je bio kapetan, da bi reprezentativnu karijeru zaključio prošle godine na Svjetskom prvenstvu u Njemačkoj, premašivši "stotku" nastupa. Kao pravi profesionalac nije se bunio što mu je Marco van Basten oduzeo kapetansku vrpcu i dodijelio je prvo Edgaru Davidsu pa Edwinu van der Saru.
Copyright Soccerphile/Zri Sport
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Sunday, December 3, 2006
Car Trouble For Dragan Stojkovic
Ex-estrella del futbol japones
La pareja Stojkovic pillada en una trampa
La mujer de afamado ex-fútbolista y el actual presidente del Estrella Roja, Dragan "Piksi" Stojkovic ha utilizado a una persona minusválida para importar un Ferrari de 200.000 euros, con el fin de eludir los cargos de la aduana, de 25% del precio del vehículo..
Fue el regalo de Stojkovic para el 40 aniversario de Snezana Stojkovic, informa el diario Kurir de Belgrado.
Piksi, la leyenda viva del fútbol serbio, se aprovechó de la ley según la que los minusválidos de invalidez de más de 70% están exentos de los cargos de la aduana, independientemente del valor del coche. Por lo tanto, encontró a una mujer ciega de la localidad sureña de Pirot e hizo registrar al coche al nombre de ella.
Sin embargo, alguien implicado en la transacción no guardó silencio, así que los rumores sobre la trampa empezaron a difundirse por Belgrado. Cuando la historia llegó a los oidos del ministro de la hacienda, Mladjan Dinkic, este se ensaño y aprobó un decreto limitando el valor de todos los vehiculos a ser importados para el uso de minusválidos a sólo 10 mil euros.
Tal medida tenía previsto impedir semejantes malversaciones en un futuro, pero el ministro no tomó en cuenta el hecho de que los coches adaptados para ciertos tipos de minusválidos, por ejemplo parapléjicos, cuestan más de 10 mil euros.
"El nuevo límite perjudica a la gente con verdaderos problemas", ha matizado el presidente de la Unión de minusválidos de Serbia, Zvonko Nikolic.
Visto que el ministro Dinkic dimitió hace unas semanas, posiblemente se modifique el mencionado decreto y aumente el limite para satisfacer las necesidades de los inválidos.
Stojkovic, quien militó entre otros en el Estrella Roja, Marsella, Verona y Nagoya Grampus japonés, sólo comentó, "no había comprado el coche para mi", evitando la mención de su mujer. Snezana, por otro lado, raras veces sienta en el lujoso coche que causó la controversia.
Efe/Soccerphile
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
La pareja Stojkovic pillada en una trampa
La mujer de afamado ex-fútbolista y el actual presidente del Estrella Roja, Dragan "Piksi" Stojkovic ha utilizado a una persona minusválida para importar un Ferrari de 200.000 euros, con el fin de eludir los cargos de la aduana, de 25% del precio del vehículo..
Fue el regalo de Stojkovic para el 40 aniversario de Snezana Stojkovic, informa el diario Kurir de Belgrado.
Piksi, la leyenda viva del fútbol serbio, se aprovechó de la ley según la que los minusválidos de invalidez de más de 70% están exentos de los cargos de la aduana, independientemente del valor del coche. Por lo tanto, encontró a una mujer ciega de la localidad sureña de Pirot e hizo registrar al coche al nombre de ella.
Sin embargo, alguien implicado en la transacción no guardó silencio, así que los rumores sobre la trampa empezaron a difundirse por Belgrado. Cuando la historia llegó a los oidos del ministro de la hacienda, Mladjan Dinkic, este se ensaño y aprobó un decreto limitando el valor de todos los vehiculos a ser importados para el uso de minusválidos a sólo 10 mil euros.
Tal medida tenía previsto impedir semejantes malversaciones en un futuro, pero el ministro no tomó en cuenta el hecho de que los coches adaptados para ciertos tipos de minusválidos, por ejemplo parapléjicos, cuestan más de 10 mil euros.
"El nuevo límite perjudica a la gente con verdaderos problemas", ha matizado el presidente de la Unión de minusválidos de Serbia, Zvonko Nikolic.
Visto que el ministro Dinkic dimitió hace unas semanas, posiblemente se modifique el mencionado decreto y aumente el limite para satisfacer las necesidades de los inválidos.
Stojkovic, quien militó entre otros en el Estrella Roja, Marsella, Verona y Nagoya Grampus japonés, sólo comentó, "no había comprado el coche para mi", evitando la mención de su mujer. Snezana, por otro lado, raras veces sienta en el lujoso coche que causó la controversia.
Efe/Soccerphile
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Thursday, November 23, 2006
Brazilian Eduardo Shines in Croatia
Eduardo da Silva marca 32 goles en cuatro meses
El delantero más en forma en la actualidad europea podría ser el brasileno naturalizado croata del Dinamo Zagreb, Eduardo da Silva. En algo más de cuatro meses de la presente temporada, el ariete de 23 anos cumplidos en febrero ha marcado nada menos de 32 goles en 29 partidos disputados, todos ellos competitivos menos el amistoso de la selección ante Italia en Livorno.
El último de ellos vino en la ida de los cuartos de final de Copa ante el Inter en Zapresic (2-1 para el Dinamo).
El balance no se refiere sólo a las competiciones croatas, sino también a los encuentros en las copas europeas y de selección nacional.
El jefe del Dinamo de Zagreb, Zdravko Mamic, ha prometido que no iba a vender a Eduardo como mínimo antesdel otono del 2007, para dar una oportunidad al equipo deprogresar en Europa.
He aquí el resumen de los goles marcados por la perla del Dinamo desde el pasado 19 de julio.
En la Liga de Croacia: 15 goles en 15 presencias
Copa de Croacia: 5 goles en 3 presencias
Supercopa de Croacia: 2 goles en 1 presencia
Copas europeas: 5 goles en 5 presencias
Selección croata: 5 goles en 5 presencias
Total: 32 goles en 29 encuentros disputados
Copyright EFE
El delantero más en forma en la actualidad europea podría ser el brasileno naturalizado croata del Dinamo Zagreb, Eduardo da Silva. En algo más de cuatro meses de la presente temporada, el ariete de 23 anos cumplidos en febrero ha marcado nada menos de 32 goles en 29 partidos disputados, todos ellos competitivos menos el amistoso de la selección ante Italia en Livorno.
El último de ellos vino en la ida de los cuartos de final de Copa ante el Inter en Zapresic (2-1 para el Dinamo).
El balance no se refiere sólo a las competiciones croatas, sino también a los encuentros en las copas europeas y de selección nacional.
El jefe del Dinamo de Zagreb, Zdravko Mamic, ha prometido que no iba a vender a Eduardo como mínimo antesdel otono del 2007, para dar una oportunidad al equipo deprogresar en Europa.
He aquí el resumen de los goles marcados por la perla del Dinamo desde el pasado 19 de julio.
En la Liga de Croacia: 15 goles en 15 presencias
Copa de Croacia: 5 goles en 3 presencias
Supercopa de Croacia: 2 goles en 1 presencia
Copas europeas: 5 goles en 5 presencias
Selección croata: 5 goles en 5 presencias
Total: 32 goles en 29 encuentros disputados
Copyright EFE
Saturday, October 14, 2006
Oliver Holt
Steve McClaren and Paul Robinson weren't the only Englishmen to get it all horribly wrong in Zagreb last Wednesday night.
"Award-winning" Mirror hack Oliver Holt produced a tour de force of ignorance, malice and bias in his preview to the Euro 2008 qualifying game in Croatia's capital.
Entitled "DANGER LURKS FOR MCCLAREN IN CITY OF HATE" Holt tries to whip up the xenophobia ahead of the game and justify his prolonged anti-Sven, anti-foreigner agenda.
Here are a few gems from the piece:
"THE last time I visited Zagreb, in the late Eighties when civil war was coming to Yugoslavia, the train from Venice arrived in the dead of night.
The hard, searching faces that always haunt railway stations after dark stared out from the shadows and said silently that this was not a place to loiter."
Actually Zagreb is well known for its safety 24/7, then and now; even children can "loiter" at low risk.
"As we hurried away with our backpacks to try to find the address where we were staying, shapes followed us at a distance, only turning away when we rang on a bell and a door opened."
Oliver is obviously a nervous traveller.
"The England team are staying in a deluxe five-star hotel a couple of hundred yards from that train station, a hotel that wasn't there 18 years ago."
The 81-year-old Regent Esplanade hotel, where the England team stayed, was around when Oliver last brought his backpack to Zagreb, but he must have missed it in his haste at being 'followed'.
"But along with the battalions of new coffee shops that crowd the city streets, there is still a distinct edge-of-Europe feel to the Croatian capital."
Ollie's a star at geography. Zagreb is slightly to the west of Vienna.
"The faces are hardened by the pain of war now, smoking is still endemic, racism is rife and there is an underworld menace about the men who cluster outside the hotels in their black leather jackets."
Olllie hits the nail on the head about smoking, but is off the mark on racism. Racism is an issue to be addressed in all societies, including the UK, and it is unfair to point the finger at Croatia. Has Mr. Holt heard of Stephen Lawrence and Anthony Walker?
The Croatian FA is keen to promote its joint bid with Hungary for Euro 2012 and have implemented strict anti-racism measures at domestic games, the Croatian team carried an anti-racism banner on to the pitch before the match and there were no complaints of racist chants directed at England's black players, similar to those endured by the U-21 team in Leverkusen, Germany, the day before the senior match in Zagreb.
"Zagreb still feels like a cloaked danger, a place tilting between light and darkness, a place that doesn't quite know which way things are going to go."
"Somehow, that seems to make it the perfect venue for John Terry's England side to play a match which is absolutely pivotal to its hopes of putting the waste of the Sven Goran Eriksson years behind it."
England lost 2-0, a worse result than any achieved under Sven Goran Eriksson in a qualifying match, there were no reports of racist incidents at the game and Croatia's opening goal was scored by a naturalized Brazilian. More and more Brits have decided on "which way things are going to go" in Croatia by returning to the Adriatic resorts in summer and buying up holiday homes there.
The only trouble was seemingly caused by ticketless England "fans" trying to break through the security cordon outside the Maksimir stadium, followed by the abuse of the England players on the team bus by more disgruntled English supporters after the game.
We're looking forward to Ollie's previews of Israel, Russia and Estonia -- no doubt Andorra will be more to his liking and John Terry's England might actually win there.
Football News
Guide to Zagreb
Tags
Euro 2008 soccer football Croatia Zagreb Oliver Holt football racism Daily Mirror
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Saturday, September 9, 2006
Croatian Players Fined For Nightout
Night Club Costs Players Fine & Game
Los tres "juerguistas" multados por abandonar la concentración
Tres internacionales croatas, Darijo Srna, Ivica Olic y Bosko Balaban, han sido multados por 30.000 kunas (4000 euros) cada uno por haber abandonado la concentración en Catezke Toplice para pasar la noche en el club nocturno Fontana.
Esta multa es sólo una parte de la sanción impuesta a los jugadores, quienes han sido descartados para el encuentro clasificatorio para el Europeo ante Rusia en Moscú.
Aunque muchos en Croacia opinan que el verdadero perdedor ha sido la propia selección, muy debilitada de cara al importante duelo con los de Guus Hiddink, el presidente de la Federación,
Vlatko Markovic, está abogando por sanciones aún más severas.
Por otro lado, el seleccionador Slaven Bilic ha pedido a la Federación que no imponga más sanciones a los "pecadores", para que puedan estar disponibles para los encuentros ante Andorra e Inglaterra en octubre.
- "No han cometido traición, como algunos dicen, sino sólo una tontería." - dice Bilic.
El capitán Niko Kovac ha pedido a Bilic que perdone a los tres jugadores, pero el seleccionador quiere afirmar su autoridad ante las insinuaciones del antiguo entrenador croata, Zlatko Kranjcar - hijo del nuevo jugador del Portsmouth, Niko.
- "Bilic no tiene control sobre los jugadores", ha manifestado Kranjcar, destituído hace dos meses por mala imagen del equipo en el Mundial de Alemania.
El asunto ha sido comentado por el ministro de cultura, educación y deporte, Dragan Primorac, quien por su parte ha manifestado que no iba a intervenir a no ser que esté violada la ley.
Copyright OP/EFE/Soccerphile
Los tres "juerguistas" multados por abandonar la concentración
Tres internacionales croatas, Darijo Srna, Ivica Olic y Bosko Balaban, han sido multados por 30.000 kunas (4000 euros) cada uno por haber abandonado la concentración en Catezke Toplice para pasar la noche en el club nocturno Fontana.
Esta multa es sólo una parte de la sanción impuesta a los jugadores, quienes han sido descartados para el encuentro clasificatorio para el Europeo ante Rusia en Moscú.
Aunque muchos en Croacia opinan que el verdadero perdedor ha sido la propia selección, muy debilitada de cara al importante duelo con los de Guus Hiddink, el presidente de la Federación,
Vlatko Markovic, está abogando por sanciones aún más severas.
Por otro lado, el seleccionador Slaven Bilic ha pedido a la Federación que no imponga más sanciones a los "pecadores", para que puedan estar disponibles para los encuentros ante Andorra e Inglaterra en octubre.
- "No han cometido traición, como algunos dicen, sino sólo una tontería." - dice Bilic.
El capitán Niko Kovac ha pedido a Bilic que perdone a los tres jugadores, pero el seleccionador quiere afirmar su autoridad ante las insinuaciones del antiguo entrenador croata, Zlatko Kranjcar - hijo del nuevo jugador del Portsmouth, Niko.
- "Bilic no tiene control sobre los jugadores", ha manifestado Kranjcar, destituído hace dos meses por mala imagen del equipo en el Mundial de Alemania.
El asunto ha sido comentado por el ministro de cultura, educación y deporte, Dragan Primorac, quien por su parte ha manifestado que no iba a intervenir a no ser que esté violada la ley.
Copyright OP/EFE/Soccerphile
Tuesday, August 29, 2006
Van Nistelrooy - Tailormade For Real Madrid
Ruud van Nistelrooy
Kako zabija nizozemski topnik
Ruud van Nistelrooy jedan je od onih odabranih igrača koji izvrsno izgledaju u dresu Real Madrida - kao da su za taj klub rođeni. I navijači "bijelih" bili su oduševljeni njegovim dolaskom te su prinovu dočekali kao nekoć Napolitanci Maradonu. Zasad su simpatije obostrane, jer Nizozemac tvrdi da se odlično snašao u novoj sredini.
"Čim sam se priključio momčadi, osjetio sam se potpuno uklopljenim u ovaj klub. Uspjeti u Real Madridu moj je glavni cilj. Ostavit ću srce i dušu na travnjaku da bih osvojio srca Realovih navijača", obećao je pri dolasku i najavio veliku sezonu s dva gola protiv Anderlechta u utakmici za Trofej Santiaga Bernabeua, koju je Real dobio s 2:1.
Svoju je novu momčad ocijenio superlativima.
"Imamo kompletan i ujednačen sastav, koji igra privlačan nogomet. To je vrlo povoljno za napadača. Zajedničkim trudom ostvarit ćemo mnoge uspjehe."
Real je zadnji trofej osvojio u kolovozu 2003., a i tada je to bio samo španjolski Superkup protiv Mallorce.
(mn) Rasna devetka počela kao stoper
"Nema dvojbe da su trofeji najvažniji, no španjolska je liga jako komplicirana, zapravo najjača na svijetu." - ocijenio je Van Nistelrooy, koji je pozorno pratio zbivanja u Primeri godinama prije no što je postao član najvećeg kluba na svijetu.
Koliko je istine u njegovim predviđanjima pokazao je i ligaški debi protiv Villarreala na Santiago Bernabeuu. Mada je Villarreal igrao slabije nego što smo navikli u proteklim sezonama, uspio je izvući bod, a Ruud ni njegovi suigrači nisu zabili ni gola.
Rutgerus Johannes Martinus van Nistelrooy, zvani Ruud, čistokrvna je devetka, koja vječito lunja kaznenim prostorom u potrazi za slobodnom loptom da je pospremi u mrežu. Njegovo je ubojito oružje udarac glavom, a pored toga i udarac lijevom nogom, s kojom je postigao više golova no s desnom. Neumoljiv je i s bijele točke i s mjesta gdje se izvode slobodni udarci.
Iako nije u ljubavi s izbornikom Marcom van Bastenom, ne možemo propustiti primijetiti da je po karizmi, čak i po crtama lica, usporediv upravo sa svojim prethodnikom.
Zanimljivo je da je tako rasni centarfor kao Van Nistelrooy, kojega jedva možemo zamisliti na nekoj drugoj poziciji, u početku bavljenja nogometom igrao na mjestu stopera. Tek je 1996. treneru Den Boscha palo na pamet iskoristiti njegovu zapaženu brzinu i smisao za finiširanje akcija tako da ga je prebacio čim bliže protivničkim vratima. Rezultat nije izostao te je Ruud u prvoj sezoni kao napadač ubacio 12 golova u prvenstvu. Klub u usponu, Heerenveen, preuzeo ga je 1997. i također se odmah okoristio njegovom navalnom djelotvornošću. S novih je 13 pogodaka zainteresirao najstabilniji nizozemski klub, PSV Eindhoven, koji ga je spario s iskusnim Lucom Nilisom u vršku napada.
Van Nistelrooy je bio senzacija od prvog dana na Philipsovom stadionu. S fantastičnim 31 pogotkom u 34 utakmice (0,95 po utakmici) nadmašio je i učinak Ronalda kad je Brazilac igrao za PSV i u razmaku od par mjeseci postao tema razgovora nogometnih fanatika širom svijeta. Kao nagradu, primio je trofej za najboljeg igrača nizozemskog prvenstva.
(mn) Pogodak po utakmici
Iduće je godine dodatno poboljšao preciznost te je u prva 23 kola zabio čak 29 puta (1,1 po utakmici) i pomogao PSV-u izgraditi nedostižno vodstvo na čelu ljestvice. Manchester United već je "uletio" s ponudom, tražeći nadomjestak za Colea ili Yorkea, no tada se dogodilo nešto nezamislivo. Na treningu 6. ožujka 2000. nespretnim je pokretom potrgao ligamente koljena i ostao 11 mjeseci izvan akcije. Unatoč ozljedi, još je jednom zaslužio naslov igrača godine.
United je ostao vjeran svom izabraniku te mu je obećao ugovor još prije no što se vratio na teren. Napokon, 1. ožujka 2001., malo prije godišnjice ozljede, odigrao je prijateljsku utakmicu protiv Sparte iz Rotterdama, zabivši dva pogotka. Dva dana kasnije, vraćen je među prvotimce protiv Rode u prvenstvu.
U travnju 2001. Manchester je dogovorio s PSV-om transfer Van Nistelrooya za 19 milijuna dolara i svečano ga predstavio na Old Traffordu u srpnju iste godine. Ispostavilo se da ozljeda nije nimalo otupila njegovu oštricu, jer je Ruud u prvoj sezoni podario Vragovima 36 golova u svim natjecanjima, a 2003. čak 44, ovjenčavši se titulom najboljeg strijelca i naslovom prvaka - jedinim u svojoj epohi u Premiershipu. Brojku od 100 golova u dresu Manchestera dosegao je 7. veljače 2004., završivši sezonu s 28 golova i kao pobjednik Kupa FA. Ozljeda mišića umanjila je njegov učinak 2004/05, ali se i od te nepogode oporavio i, kao da se ništa nije dogodilo, prošle sezone još jednom predveo strijelce Uniteda s 21 ligaškim pogotkom
Lukavi Alex Ferguson uvijek nastoji izvući maksimalni profit od igrača tako da ga gurne na tržište dok mu je cijena još visoka. Nije isključeno da su njegovi sukobi s igračima, uključujući Beckhama i Stama, izrežirani zato da bi igrač lakša srca otišao iz kluba. U svakom slučaju, Ferguson je proljetos Nizozemca izostavio s finala Ligaškog kupa, a potom mu nije dao da igra na oproštaju Roya Keanea, još jednog od onih koji su se zakvačili sa zajapurenim Škotom.
Koncem prvenstva postalo je jasno da Van Nistelrooy ne želi ostati na Old Traffordu, što su oduševljeno dočekali Real i - Bayern. Prema medijskim izvještajima, Bayern je čak Manchesteru ponudio više na ime odštete, no Ruud je pritisnuo klupske gazde da ga ustupe Realu. Nakon dugog natezanja oko cijene, Španjolci su platili 15 milijuna eura i sklopili s Nizozemcem trogodišnji ugovor.
Reprezentacija - završena priča?
Realov trener Fabio Capello može biti sretan što je njegov novi igrač izgleda ispao iz reprezentativne konkurencije, jer ga Van Basten nije pozvao za prve kvalifikacijske utakmice protiv Luksemburga i Bjelorusije za Euro 2008. Bez naprezanja u narančastoj majici, Ruud će municiju čuvati za samo za nastupe u Realu.
Van Nistelrooy je za reprezentaciju debitirao 18. studenog 1998. u dvoboju s Njemačkom i dosada je odigrao 54 utakmice, postigavši 28 golova. Bio je prisutan na Europskim prvenstvima 2000. i 2004. te na prošlom Mundialu u Njemačkoj, no Van Basten ga je senzacionalno izostavio u osmini finala protiv Portugala, kad je Nizozemska poražena s 0:1.
Izbornikov potez nije nikad razjašnjen, osobito ako se zna da je već ranije otpisao i Bayernovog Roya Makaaya. Mada, istina je i da su na scenu stupili mladi lavovi poput Klaasa-Jana Huntelaara i Dirka Kuyta, koji su pokazali raskošan napadački talent.
Osobna karta
Rutgerus Johannes van Nistelrooy
Nadimak: Van the Man, Lokomotiva
Datum rođenja: 1 srpnja 1976.
Mjesto rođenja: Oss (Nizozemska)
Visina i težina: 188 cm, 80 kg
Pozicija: srednji napadač
Klub: Real Madrid
Klupska karijera
1993/94 Den Bosch 2 0
1994/95 Den Bosch 15 3
1995/96 Den Bosch 21 2
1996/97 Den Bosch 31 12
1997/98 Heerenveen 31 13
1998/99 PSV Eindhoven 34 31
1999/00 PSV Eindhoven 23 29
2000/01 PSV Eindhoven 10 2
2001/02 Manchester United 32 23
2002/03 Manchester United 34 25
2003/04 Manchester United 32 20
2004/05 Manchester United 17 6
2005/06 Manchester United 35 21
2006/07 Real Madrid
Reprezentacija
1998-06 Nizozemska 54 28
Uspjesi
Nizozemsko prvenstvo: 2000. i 2001.
Nizozemski Superkup: 1999.
Englesko prvenstvo: 2003.
Engleski Kup FA: 2004.
Engleski Ligaški kup: 2006.
Najbolji strijelac nizozemskog prvenstva: 1999. i 2000.
Igrač godine u Nizozemskoj: 1999. i 2000.
Najbolji strijelac engleskog prvenstva: 2003.
Copyright Ozren Podnar/Soccerphile/Nogomet
Kako zabija nizozemski topnik
Ruud van Nistelrooy jedan je od onih odabranih igrača koji izvrsno izgledaju u dresu Real Madrida - kao da su za taj klub rođeni. I navijači "bijelih" bili su oduševljeni njegovim dolaskom te su prinovu dočekali kao nekoć Napolitanci Maradonu. Zasad su simpatije obostrane, jer Nizozemac tvrdi da se odlično snašao u novoj sredini.
"Čim sam se priključio momčadi, osjetio sam se potpuno uklopljenim u ovaj klub. Uspjeti u Real Madridu moj je glavni cilj. Ostavit ću srce i dušu na travnjaku da bih osvojio srca Realovih navijača", obećao je pri dolasku i najavio veliku sezonu s dva gola protiv Anderlechta u utakmici za Trofej Santiaga Bernabeua, koju je Real dobio s 2:1.
Svoju je novu momčad ocijenio superlativima.
"Imamo kompletan i ujednačen sastav, koji igra privlačan nogomet. To je vrlo povoljno za napadača. Zajedničkim trudom ostvarit ćemo mnoge uspjehe."
Real je zadnji trofej osvojio u kolovozu 2003., a i tada je to bio samo španjolski Superkup protiv Mallorce.
(mn) Rasna devetka počela kao stoper
"Nema dvojbe da su trofeji najvažniji, no španjolska je liga jako komplicirana, zapravo najjača na svijetu." - ocijenio je Van Nistelrooy, koji je pozorno pratio zbivanja u Primeri godinama prije no što je postao član najvećeg kluba na svijetu.
Koliko je istine u njegovim predviđanjima pokazao je i ligaški debi protiv Villarreala na Santiago Bernabeuu. Mada je Villarreal igrao slabije nego što smo navikli u proteklim sezonama, uspio je izvući bod, a Ruud ni njegovi suigrači nisu zabili ni gola.
Rutgerus Johannes Martinus van Nistelrooy, zvani Ruud, čistokrvna je devetka, koja vječito lunja kaznenim prostorom u potrazi za slobodnom loptom da je pospremi u mrežu. Njegovo je ubojito oružje udarac glavom, a pored toga i udarac lijevom nogom, s kojom je postigao više golova no s desnom. Neumoljiv je i s bijele točke i s mjesta gdje se izvode slobodni udarci.
Iako nije u ljubavi s izbornikom Marcom van Bastenom, ne možemo propustiti primijetiti da je po karizmi, čak i po crtama lica, usporediv upravo sa svojim prethodnikom.
Zanimljivo je da je tako rasni centarfor kao Van Nistelrooy, kojega jedva možemo zamisliti na nekoj drugoj poziciji, u početku bavljenja nogometom igrao na mjestu stopera. Tek je 1996. treneru Den Boscha palo na pamet iskoristiti njegovu zapaženu brzinu i smisao za finiširanje akcija tako da ga je prebacio čim bliže protivničkim vratima. Rezultat nije izostao te je Ruud u prvoj sezoni kao napadač ubacio 12 golova u prvenstvu. Klub u usponu, Heerenveen, preuzeo ga je 1997. i također se odmah okoristio njegovom navalnom djelotvornošću. S novih je 13 pogodaka zainteresirao najstabilniji nizozemski klub, PSV Eindhoven, koji ga je spario s iskusnim Lucom Nilisom u vršku napada.
Van Nistelrooy je bio senzacija od prvog dana na Philipsovom stadionu. S fantastičnim 31 pogotkom u 34 utakmice (0,95 po utakmici) nadmašio je i učinak Ronalda kad je Brazilac igrao za PSV i u razmaku od par mjeseci postao tema razgovora nogometnih fanatika širom svijeta. Kao nagradu, primio je trofej za najboljeg igrača nizozemskog prvenstva.
(mn) Pogodak po utakmici
Iduće je godine dodatno poboljšao preciznost te je u prva 23 kola zabio čak 29 puta (1,1 po utakmici) i pomogao PSV-u izgraditi nedostižno vodstvo na čelu ljestvice. Manchester United već je "uletio" s ponudom, tražeći nadomjestak za Colea ili Yorkea, no tada se dogodilo nešto nezamislivo. Na treningu 6. ožujka 2000. nespretnim je pokretom potrgao ligamente koljena i ostao 11 mjeseci izvan akcije. Unatoč ozljedi, još je jednom zaslužio naslov igrača godine.
United je ostao vjeran svom izabraniku te mu je obećao ugovor još prije no što se vratio na teren. Napokon, 1. ožujka 2001., malo prije godišnjice ozljede, odigrao je prijateljsku utakmicu protiv Sparte iz Rotterdama, zabivši dva pogotka. Dva dana kasnije, vraćen je među prvotimce protiv Rode u prvenstvu.
U travnju 2001. Manchester je dogovorio s PSV-om transfer Van Nistelrooya za 19 milijuna dolara i svečano ga predstavio na Old Traffordu u srpnju iste godine. Ispostavilo se da ozljeda nije nimalo otupila njegovu oštricu, jer je Ruud u prvoj sezoni podario Vragovima 36 golova u svim natjecanjima, a 2003. čak 44, ovjenčavši se titulom najboljeg strijelca i naslovom prvaka - jedinim u svojoj epohi u Premiershipu. Brojku od 100 golova u dresu Manchestera dosegao je 7. veljače 2004., završivši sezonu s 28 golova i kao pobjednik Kupa FA. Ozljeda mišića umanjila je njegov učinak 2004/05, ali se i od te nepogode oporavio i, kao da se ništa nije dogodilo, prošle sezone još jednom predveo strijelce Uniteda s 21 ligaškim pogotkom
Lukavi Alex Ferguson uvijek nastoji izvući maksimalni profit od igrača tako da ga gurne na tržište dok mu je cijena još visoka. Nije isključeno da su njegovi sukobi s igračima, uključujući Beckhama i Stama, izrežirani zato da bi igrač lakša srca otišao iz kluba. U svakom slučaju, Ferguson je proljetos Nizozemca izostavio s finala Ligaškog kupa, a potom mu nije dao da igra na oproštaju Roya Keanea, još jednog od onih koji su se zakvačili sa zajapurenim Škotom.
Koncem prvenstva postalo je jasno da Van Nistelrooy ne želi ostati na Old Traffordu, što su oduševljeno dočekali Real i - Bayern. Prema medijskim izvještajima, Bayern je čak Manchesteru ponudio više na ime odštete, no Ruud je pritisnuo klupske gazde da ga ustupe Realu. Nakon dugog natezanja oko cijene, Španjolci su platili 15 milijuna eura i sklopili s Nizozemcem trogodišnji ugovor.
Reprezentacija - završena priča?
Realov trener Fabio Capello može biti sretan što je njegov novi igrač izgleda ispao iz reprezentativne konkurencije, jer ga Van Basten nije pozvao za prve kvalifikacijske utakmice protiv Luksemburga i Bjelorusije za Euro 2008. Bez naprezanja u narančastoj majici, Ruud će municiju čuvati za samo za nastupe u Realu.
Van Nistelrooy je za reprezentaciju debitirao 18. studenog 1998. u dvoboju s Njemačkom i dosada je odigrao 54 utakmice, postigavši 28 golova. Bio je prisutan na Europskim prvenstvima 2000. i 2004. te na prošlom Mundialu u Njemačkoj, no Van Basten ga je senzacionalno izostavio u osmini finala protiv Portugala, kad je Nizozemska poražena s 0:1.
Izbornikov potez nije nikad razjašnjen, osobito ako se zna da je već ranije otpisao i Bayernovog Roya Makaaya. Mada, istina je i da su na scenu stupili mladi lavovi poput Klaasa-Jana Huntelaara i Dirka Kuyta, koji su pokazali raskošan napadački talent.
Osobna karta
Rutgerus Johannes van Nistelrooy
Nadimak: Van the Man, Lokomotiva
Datum rođenja: 1 srpnja 1976.
Mjesto rođenja: Oss (Nizozemska)
Visina i težina: 188 cm, 80 kg
Pozicija: srednji napadač
Klub: Real Madrid
Klupska karijera
1993/94 Den Bosch 2 0
1994/95 Den Bosch 15 3
1995/96 Den Bosch 21 2
1996/97 Den Bosch 31 12
1997/98 Heerenveen 31 13
1998/99 PSV Eindhoven 34 31
1999/00 PSV Eindhoven 23 29
2000/01 PSV Eindhoven 10 2
2001/02 Manchester United 32 23
2002/03 Manchester United 34 25
2003/04 Manchester United 32 20
2004/05 Manchester United 17 6
2005/06 Manchester United 35 21
2006/07 Real Madrid
Reprezentacija
1998-06 Nizozemska 54 28
Uspjesi
Nizozemsko prvenstvo: 2000. i 2001.
Nizozemski Superkup: 1999.
Englesko prvenstvo: 2003.
Engleski Kup FA: 2004.
Engleski Ligaški kup: 2006.
Najbolji strijelac nizozemskog prvenstva: 1999. i 2000.
Igrač godine u Nizozemskoj: 1999. i 2000.
Najbolji strijelac engleskog prvenstva: 2003.
Copyright Ozren Podnar/Soccerphile/Nogomet
Monday, August 14, 2006
Coach Profile - Fabio Capello
Fabio Capello Brings Back Hope To Real
Trener svih trenera vraća Realu nadu
Fabio Capello vratio se u Madrid nakon devet godina. Talijan rođen 1946. na granici sa Slovenijom trenirao je Real samo jednu sezonu, ali i to mu je bilo dovoljno da postavi temelje momčadi koja je u idućih pet godina odnijela tri Lige prvaka i dva Interkontinentalna kupa!
Mada su najveću slavu za te naknadne pokale pokupili Capellovi nasljednici, Jupp Heynckess i pogotovo Vicente Del Bosque, Talijan je taj koji je dao odlučujući zamah Realovom stroju.
Madridski je kraljevski klub 1995/96 imao razočaravajuću sezonu pod Jorgeom Valdanom, ostavši bez mjesta u Europi, i Fabio Capello nametnuo se kao logičan izbor predsjedniku Lorenzu Sanzu. Capello je posložio kockice i doveo Real do naslova sa samo četiri poraza u 42 kola, osam manje nego u sezoni prije toga.
Ljetos je slučaj bio sličan: Real je zadnje tri godine ostao bez trofeja, a Capello se igrom slučaja našao slobodan. Zasluga skandala u calciju, naravno.
Madrid, naj-grad u Europi
Kad je postalo očigledno da će Juve biti isključen iz prve lige, Capello je od kluba dobio raskid ugovora, pozvavši se na neku misterioznu klauzulu koja mu je omogućavala odlazak pod povoljnim uvjetima. Teško da je ugovor predviđao mogućnost da bi Juventus mogao izgubiti prvoligaški status, no u svakom slučaju nova klupska uprava, koja je stupila na vlast nakon ostavki Girauda, Bettege i Moggija, nije treneru pravila problema.
"U Španjolskoj ima mnogo stvari koje mi se sviđaju, ne samo pršut. Mislim da je Madrid u ovom trenutku najbolji grad za život u Europi. Moja žena je još prije 10 godina rekla da je to najbolje mjesto u kojemu sam mogao dobiti posao."
Iz prvog razdoblja kad je radio u Realu, Capello je sačuvao vikendicu u Marbelli, na jugu, kao da je slutio da će se jednog dana vratiti. Predrag Mijatović, novi sportski direktor, nije imao teškoća u nagovaranju. Kao izabranik za direktora predsjedničkog kandidata Ramona Calderona, Mijatović – bivši igrač Reala u prvom Capellovom mandatu – odletio je privatnim avionom na otok Pantelleria, bliže obali Tunisa nego Italije, na pregovore s Capellom.
- "Imam na tom otoku malu kuću. To je mirno mjesto, bez plaže. 'Peđa' i ja se dobro slažemo i brzo smo se dogovorili", priča Capello, o kojemu Mijatović kaže da je "najbistriji trener s kojim je ikad radio."
Kad je Calderon dobio izbore, barem u prvom brojanju glasova, potpisao je prvo Capello, a onda i nekoliko igrača koje je tražio za novu sezonu: Cannavaro, Emerson, Van Nistelrooy.
Realu trebaju muškarci u momčadi
- "Tremamo muškarce, igrače koji se neće prepasti od Realove majice. To je važno. Ima nogometaša koji se ističu u drugim, manjim klubovima, a onda se nađu u većem klubu i ne funkcioniraju."
Oduševljen je Cannavarom, kapetanom prvaka svijeta, kojeg je dovukao iz Juventusa.
- "Vrlo je ozbiljan i drži se kao vođa. Njegova dob od 33 godine nije nikakav problem, jer se maksimalno čuva. Nije vrlo visok (176 cm, op. a.), ali zadivljujuće skače i odlično se postavlja. Siguran sam da je trebao biti izabran za najboljeg igrača Svjetskog prvenstva."
O drugom pojačanju iz Juventusa, 29-godišnjem Emersonu, kaže da je "možda malo podbacio na Mundialu, ali to je možda zato što u brazilskoj reprezentaciji nisu navikli da neki njihov igrač tako puno trči."
Real je prošle tri godine ostao "suh" što se tiče titula, što mu je najduža stanka u zadnjih pedeset godina.
- "Ne mogu proći još tri godine bez trofeja. Sigurno bi me izbacili prije no što se tako nešto dogodi!" – svjestan je 60-godišnji trener.
Capello je trenersku slavu stekao vodeći Milan između 1991. i 1996. Preuzevši Milaneze od vrlo uspješnog Arriga Sacchija u ljeto 1991. produžio je epohu uspješnosti crveno-crnih na još pet godina i oborio rekord nepobjedivosti u talijanskom prvenstvu. Pod Capellom, Milan je izdržao 57 utakmica bez poraza kroz cijelu sezonu 1991/92 i veći dio iduće sezone, kad je seriju prekinula Parma na San Siru pogotkom Faustina Asprille. Zapravo je ukupan Milanov niz nepobjedivosti trajao 58 utakmica, ali na prvoj od njih, koncem svibnja 1991., trener je još bio Arrigo Sacchi.
U Europi, Capellova je squadra triput zaredom igrala u finalu Lige prvaka, od kojih je dva izgubila s po 0:1, 1993. od Marseillea i 1995. od Ajaxa, a dobila s 4:0 ono u Ateni protiv Barcelone, u jednoj od najljepših utakmica u povijesti finala eurokupova.
Real je Capella angažirao 1996. zajedno s Davorom Šukerom, Predragom Mijatovićem i Robertom Carlosom, s instantnim uspjehom. Međutim, Capello je 1997. na opće iznenađenje raskinuo suradnju sa Španjolcima i vratio se na poziv Berlusconija da izvuče Milan iz krize rezultata i igre. Njegova druga era za kormilom Vragova bila je kratka i gorka, jer momčad nije uspio uvesti čak niti u Kup UEFA.
Nakon tog neuspjeha godinu je dana pauzirao, da bi 1999. preuzeo Romu i ubrzo joj dao pobjedničke obrise. U prvoj sezoni doveo ju je do Europe, a 2001. i do tek trećeg naslova u klupskoj povijesti, 18 godina nakon prethodnog. U iduće tri godine još je dvaput s Romom bio drugi i jednom finalist Kupa, a 2002. je u igri za scudetto bio do zadnjeg kola.
S istim klubovima i igrački i trenerski trofeji
Kad se odnos s Vukovima istrošio (i kad se Romina blagajna ispraznila nakon godina nesmiljenog kupovanja), Capella se sjetio Juventus, tražeći nasljednika trofejnom Lippiju. Sprega Juvea i Capella odmah se pokazala pobjedničkom, mada danas znamo da su u tim pobjedama ulogu igrale i izvansportske okolnosti. U obje sezone u kojima ih je vodio trener iz Friulija, Zebre su se okitile scudettima, postigavši 53 pobjede i pretrpjevši samo pet poraza. Nešto od te blistave bilance valjda je zasluga i Capella, a ne samo Luciana Moggija i njegove mašinerije za namještanje prijateljskih sudaca.
Capello je jedinstven trener u svijetu po tome što je s ista tri kluba osvajao trofeje i kao igrač i kao trener.
Za razliku od brojnih trofejnih trenera koji nisu imali zapažene igračke karijere, bio je vrhunski nogometaš, prvotimac Rome, Juventusa i Milana, sa svakim od kojih se domogao ponekog trofeja. S Juventusom je triput bio talijanski prvak i dvaput drugoplasirani, s Romom je uhvatio Kup, s Milanom i Kup i prvenstvo.
Desetljećima kasnije, kad je zamijenio igračku trenerskom uniformom, vodio je ista tri talijanska kluba i također se sa svakim od njih okitio naslovima.
Istakao se i u reprezentaciji, za koju je odigrao 32 utakmice i postigao osam golova, od kojih se najviše pamti onaj na Wembleyju, kojim je Italija prvi puta u povijesti svladala Englesku u gostima.
Igračku je karijeru završio 1980. u Milanu i to baš u sezoni koju je obilježio Totonero, do ove godine najveći skandal u calciju. Zbog namještanja utakmica radi dobitaka na ilegalnim kladionicama, te su godine kažnjeni brojni nogometaši i klubovi, od kojih Milan i Lazio izbacivanjem iz lige. Ironijom sudbine, 26 godina kasnije, još je jedan važan trenutak u Capellovom životu povezan sa skandalom i kaznama – prekid s Juventusom i drugi odlazak u Madrid. Naravno, ni u jednom slučaju njegovo ime nije se spominjalo među sumnjivcima; Fabio Capello puno je prepametan da bi se upletao u prljava posla!
Osobna karta
Ime i prezime: Fabio Capello
Nadimak: Don Fabio
Datum rođenja: 18. lipnja 1946.
Mjesto rođenja: San Canzian d'Isonzo
Zanimanje: trener
Klub: Real Madrid
Igračka pozicija: srednji vezni
Sinonim za uspjeh
Trenerske zvijezde malobrojnije su od igračkih. Lako ih je nabrojati i na prste Alex Ferguson, Marcello Lippi, Jose Mourinho, Rafael Benitez pa od južnoameričkih Carlos Bianchi i Luiz Felipe Scolari. Fabio Capello član je te elite, trener čije je ime sinonim za uspjeh. Pogledajmo kakve je sjajne rezultate postigao u 15 godina rada na vrhu.
Sedam talijanskih prvenstava: 1992., 1993., 1994. i 1996. s Milanom, 2001. s Romom i 2005. i 2006.* s Juventusom
Četiri talijanska Superkupa: 1992., 1993. i 1994. s Milanom te 2001. s Romom
Jedno španjolsko prvenstvo: 1997. s Real Madridom
Jedan španjolski Superkup: 1996. s Real Madridom
Liga prvaka: 1994. s Milanom
Europski Superkup: 1995. s Milanom
(*dva zadnja naslova Juventusu oduzeta odlukom Saveza)
Copyright Ozren Podnar - Soccerphile/Nogomet
Trener svih trenera vraća Realu nadu
Fabio Capello vratio se u Madrid nakon devet godina. Talijan rođen 1946. na granici sa Slovenijom trenirao je Real samo jednu sezonu, ali i to mu je bilo dovoljno da postavi temelje momčadi koja je u idućih pet godina odnijela tri Lige prvaka i dva Interkontinentalna kupa!
Mada su najveću slavu za te naknadne pokale pokupili Capellovi nasljednici, Jupp Heynckess i pogotovo Vicente Del Bosque, Talijan je taj koji je dao odlučujući zamah Realovom stroju.
Madridski je kraljevski klub 1995/96 imao razočaravajuću sezonu pod Jorgeom Valdanom, ostavši bez mjesta u Europi, i Fabio Capello nametnuo se kao logičan izbor predsjedniku Lorenzu Sanzu. Capello je posložio kockice i doveo Real do naslova sa samo četiri poraza u 42 kola, osam manje nego u sezoni prije toga.
Ljetos je slučaj bio sličan: Real je zadnje tri godine ostao bez trofeja, a Capello se igrom slučaja našao slobodan. Zasluga skandala u calciju, naravno.
Madrid, naj-grad u Europi
Kad je postalo očigledno da će Juve biti isključen iz prve lige, Capello je od kluba dobio raskid ugovora, pozvavši se na neku misterioznu klauzulu koja mu je omogućavala odlazak pod povoljnim uvjetima. Teško da je ugovor predviđao mogućnost da bi Juventus mogao izgubiti prvoligaški status, no u svakom slučaju nova klupska uprava, koja je stupila na vlast nakon ostavki Girauda, Bettege i Moggija, nije treneru pravila problema.
"U Španjolskoj ima mnogo stvari koje mi se sviđaju, ne samo pršut. Mislim da je Madrid u ovom trenutku najbolji grad za život u Europi. Moja žena je još prije 10 godina rekla da je to najbolje mjesto u kojemu sam mogao dobiti posao."
Iz prvog razdoblja kad je radio u Realu, Capello je sačuvao vikendicu u Marbelli, na jugu, kao da je slutio da će se jednog dana vratiti. Predrag Mijatović, novi sportski direktor, nije imao teškoća u nagovaranju. Kao izabranik za direktora predsjedničkog kandidata Ramona Calderona, Mijatović – bivši igrač Reala u prvom Capellovom mandatu – odletio je privatnim avionom na otok Pantelleria, bliže obali Tunisa nego Italije, na pregovore s Capellom.
- "Imam na tom otoku malu kuću. To je mirno mjesto, bez plaže. 'Peđa' i ja se dobro slažemo i brzo smo se dogovorili", priča Capello, o kojemu Mijatović kaže da je "najbistriji trener s kojim je ikad radio."
Kad je Calderon dobio izbore, barem u prvom brojanju glasova, potpisao je prvo Capello, a onda i nekoliko igrača koje je tražio za novu sezonu: Cannavaro, Emerson, Van Nistelrooy.
Realu trebaju muškarci u momčadi
- "Tremamo muškarce, igrače koji se neće prepasti od Realove majice. To je važno. Ima nogometaša koji se ističu u drugim, manjim klubovima, a onda se nađu u većem klubu i ne funkcioniraju."
Oduševljen je Cannavarom, kapetanom prvaka svijeta, kojeg je dovukao iz Juventusa.
- "Vrlo je ozbiljan i drži se kao vođa. Njegova dob od 33 godine nije nikakav problem, jer se maksimalno čuva. Nije vrlo visok (176 cm, op. a.), ali zadivljujuće skače i odlično se postavlja. Siguran sam da je trebao biti izabran za najboljeg igrača Svjetskog prvenstva."
O drugom pojačanju iz Juventusa, 29-godišnjem Emersonu, kaže da je "možda malo podbacio na Mundialu, ali to je možda zato što u brazilskoj reprezentaciji nisu navikli da neki njihov igrač tako puno trči."
Real je prošle tri godine ostao "suh" što se tiče titula, što mu je najduža stanka u zadnjih pedeset godina.
- "Ne mogu proći još tri godine bez trofeja. Sigurno bi me izbacili prije no što se tako nešto dogodi!" – svjestan je 60-godišnji trener.
Capello je trenersku slavu stekao vodeći Milan između 1991. i 1996. Preuzevši Milaneze od vrlo uspješnog Arriga Sacchija u ljeto 1991. produžio je epohu uspješnosti crveno-crnih na još pet godina i oborio rekord nepobjedivosti u talijanskom prvenstvu. Pod Capellom, Milan je izdržao 57 utakmica bez poraza kroz cijelu sezonu 1991/92 i veći dio iduće sezone, kad je seriju prekinula Parma na San Siru pogotkom Faustina Asprille. Zapravo je ukupan Milanov niz nepobjedivosti trajao 58 utakmica, ali na prvoj od njih, koncem svibnja 1991., trener je još bio Arrigo Sacchi.
U Europi, Capellova je squadra triput zaredom igrala u finalu Lige prvaka, od kojih je dva izgubila s po 0:1, 1993. od Marseillea i 1995. od Ajaxa, a dobila s 4:0 ono u Ateni protiv Barcelone, u jednoj od najljepših utakmica u povijesti finala eurokupova.
Real je Capella angažirao 1996. zajedno s Davorom Šukerom, Predragom Mijatovićem i Robertom Carlosom, s instantnim uspjehom. Međutim, Capello je 1997. na opće iznenađenje raskinuo suradnju sa Španjolcima i vratio se na poziv Berlusconija da izvuče Milan iz krize rezultata i igre. Njegova druga era za kormilom Vragova bila je kratka i gorka, jer momčad nije uspio uvesti čak niti u Kup UEFA.
Nakon tog neuspjeha godinu je dana pauzirao, da bi 1999. preuzeo Romu i ubrzo joj dao pobjedničke obrise. U prvoj sezoni doveo ju je do Europe, a 2001. i do tek trećeg naslova u klupskoj povijesti, 18 godina nakon prethodnog. U iduće tri godine još je dvaput s Romom bio drugi i jednom finalist Kupa, a 2002. je u igri za scudetto bio do zadnjeg kola.
S istim klubovima i igrački i trenerski trofeji
Kad se odnos s Vukovima istrošio (i kad se Romina blagajna ispraznila nakon godina nesmiljenog kupovanja), Capella se sjetio Juventus, tražeći nasljednika trofejnom Lippiju. Sprega Juvea i Capella odmah se pokazala pobjedničkom, mada danas znamo da su u tim pobjedama ulogu igrale i izvansportske okolnosti. U obje sezone u kojima ih je vodio trener iz Friulija, Zebre su se okitile scudettima, postigavši 53 pobjede i pretrpjevši samo pet poraza. Nešto od te blistave bilance valjda je zasluga i Capella, a ne samo Luciana Moggija i njegove mašinerije za namještanje prijateljskih sudaca.
Capello je jedinstven trener u svijetu po tome što je s ista tri kluba osvajao trofeje i kao igrač i kao trener.
Za razliku od brojnih trofejnih trenera koji nisu imali zapažene igračke karijere, bio je vrhunski nogometaš, prvotimac Rome, Juventusa i Milana, sa svakim od kojih se domogao ponekog trofeja. S Juventusom je triput bio talijanski prvak i dvaput drugoplasirani, s Romom je uhvatio Kup, s Milanom i Kup i prvenstvo.
Desetljećima kasnije, kad je zamijenio igračku trenerskom uniformom, vodio je ista tri talijanska kluba i također se sa svakim od njih okitio naslovima.
Istakao se i u reprezentaciji, za koju je odigrao 32 utakmice i postigao osam golova, od kojih se najviše pamti onaj na Wembleyju, kojim je Italija prvi puta u povijesti svladala Englesku u gostima.
Igračku je karijeru završio 1980. u Milanu i to baš u sezoni koju je obilježio Totonero, do ove godine najveći skandal u calciju. Zbog namještanja utakmica radi dobitaka na ilegalnim kladionicama, te su godine kažnjeni brojni nogometaši i klubovi, od kojih Milan i Lazio izbacivanjem iz lige. Ironijom sudbine, 26 godina kasnije, još je jedan važan trenutak u Capellovom životu povezan sa skandalom i kaznama – prekid s Juventusom i drugi odlazak u Madrid. Naravno, ni u jednom slučaju njegovo ime nije se spominjalo među sumnjivcima; Fabio Capello puno je prepametan da bi se upletao u prljava posla!
Osobna karta
Ime i prezime: Fabio Capello
Nadimak: Don Fabio
Datum rođenja: 18. lipnja 1946.
Mjesto rođenja: San Canzian d'Isonzo
Zanimanje: trener
Klub: Real Madrid
Igračka pozicija: srednji vezni
Sinonim za uspjeh
Trenerske zvijezde malobrojnije su od igračkih. Lako ih je nabrojati i na prste Alex Ferguson, Marcello Lippi, Jose Mourinho, Rafael Benitez pa od južnoameričkih Carlos Bianchi i Luiz Felipe Scolari. Fabio Capello član je te elite, trener čije je ime sinonim za uspjeh. Pogledajmo kakve je sjajne rezultate postigao u 15 godina rada na vrhu.
Sedam talijanskih prvenstava: 1992., 1993., 1994. i 1996. s Milanom, 2001. s Romom i 2005. i 2006.* s Juventusom
Četiri talijanska Superkupa: 1992., 1993. i 1994. s Milanom te 2001. s Romom
Jedno španjolsko prvenstvo: 1997. s Real Madridom
Jedan španjolski Superkup: 1996. s Real Madridom
Liga prvaka: 1994. s Milanom
Europski Superkup: 1995. s Milanom
(*dva zadnja naslova Juventusu oduzeta odlukom Saveza)
Copyright Ozren Podnar - Soccerphile/Nogomet
Thursday, July 27, 2006
Philipp Lahm Profile
Philipp Lahm - Full Back From The Wildest Dreams
Lijevi bek iz najluđih snova
Philipp Lahm je jedan od samo dvojice Bayernovih igrača rođenih u Munchenu. Dapače, ponikao je u Bayernovom podmlatku, no budući da je Bixente Lizarazu bio standardni lijevi bek u seniorskoj momčadi, Lahm je posuđen Stuttgartu sa senzacionalnim rezultatom. Tijekom dvogodišnje posudbe zaradio je mjesto u reprezentaciji, debitiravši protiv Hrvatske u Splitu početkom 2004.
- "Ni ja nisam sanjao da će se ovo dogoditi", ushićeno je rekao. Na Europskom prvenstvu 2004. odigrao je sve tri njemačke utakmice.
U kratkoj je karijeri pretrpio nekoliko udaraca, od kojih su najteži bili prijelom potkoljenice u siječnju 2005. i puknuće ligamenata u svibnju iste godine. Unatoč ovim ozljedama, Bayern ga je prošlog ljeta vratio, a Lahm je radio punom parom da se vrati u formu.
Njegov je trener Felix Magath, s kojim je radio i u Stuttgartu, ostao iznenađen kad je mladić lakoćom prolazio i kroz najzahtjevnije treninge. Napokon je u prosincu prvi puta nastupio za seniore Bayerna u bundesligaškoj utakmici.
Dobar za oba boka
Lahm je jak na obje noge, no desna mu je malo jača. Među juniorima je igrao na desnom beku, no danas ga gotovo isključivo koriste na lijevom boku. Po tome je sličan Gianluci Zambrotti, koji također igra na "kontra strani". To mu omogućuje da s lijevog krila prodire prema središtu i dolazi u poziciju za udarac desnom nogom. Na taj je način postigao vodeći gol Njemačke na Svjetskom prvenstvu na prvoj utakmici protiv Kostarike.
Na toj je utakmici dao primjer izvanredne igre u oba smjera, zasluživši naziv najboljeg igrača susreta, što je ponovio i u dramatičnoj utakmici koju je Njemačka dobila protiv Poljske s 1:0. Ubacio je niz korisnih lopti u kazneni prostor, a jedno od njegovih nabacivanja Miroslav Klose zahvatio je glavom i pogodio gredu. Zamalo je osobno zabio pobjednički pogodak kad je prodro u kazneni prostor između dvojice braniča i pucao, no njegov je udarac krajnjim naporom obranio Artur Boruc. Ni u idućim utakmicama Lahm praktično nije napravio pogrešku, nikad ne ispadajući iz taktičke sheme unatoč čestom pridodavanju napadu, a impresivnu je partiju prikazao i u uzbudljivom polufinalu protiv Italije (0:2).
Osobna karta
Ime i prezime: Philipp Lahm
Nadimak: Lahmy
Datum rođenja: 11. studenog 1983.
Mjesto rođenja: München
Visina i težina: 172 cm, 63 kg
Pozicija: lijevi bek
Klub: Bayern
Broj dresa: 21
Klupska karijera:
2001-03 Bayern
2003/04 Stuttgart 31 1
2004/05 Stuttgart 22 1
2005/06 Bayern 20 0
Reprezentacija:
2004-06 Njemačka 24 2
Lijevi bek iz najluđih snova
Philipp Lahm je jedan od samo dvojice Bayernovih igrača rođenih u Munchenu. Dapače, ponikao je u Bayernovom podmlatku, no budući da je Bixente Lizarazu bio standardni lijevi bek u seniorskoj momčadi, Lahm je posuđen Stuttgartu sa senzacionalnim rezultatom. Tijekom dvogodišnje posudbe zaradio je mjesto u reprezentaciji, debitiravši protiv Hrvatske u Splitu početkom 2004.
- "Ni ja nisam sanjao da će se ovo dogoditi", ushićeno je rekao. Na Europskom prvenstvu 2004. odigrao je sve tri njemačke utakmice.
U kratkoj je karijeri pretrpio nekoliko udaraca, od kojih su najteži bili prijelom potkoljenice u siječnju 2005. i puknuće ligamenata u svibnju iste godine. Unatoč ovim ozljedama, Bayern ga je prošlog ljeta vratio, a Lahm je radio punom parom da se vrati u formu.
Njegov je trener Felix Magath, s kojim je radio i u Stuttgartu, ostao iznenađen kad je mladić lakoćom prolazio i kroz najzahtjevnije treninge. Napokon je u prosincu prvi puta nastupio za seniore Bayerna u bundesligaškoj utakmici.
Dobar za oba boka
Lahm je jak na obje noge, no desna mu je malo jača. Među juniorima je igrao na desnom beku, no danas ga gotovo isključivo koriste na lijevom boku. Po tome je sličan Gianluci Zambrotti, koji također igra na "kontra strani". To mu omogućuje da s lijevog krila prodire prema središtu i dolazi u poziciju za udarac desnom nogom. Na taj je način postigao vodeći gol Njemačke na Svjetskom prvenstvu na prvoj utakmici protiv Kostarike.
Na toj je utakmici dao primjer izvanredne igre u oba smjera, zasluživši naziv najboljeg igrača susreta, što je ponovio i u dramatičnoj utakmici koju je Njemačka dobila protiv Poljske s 1:0. Ubacio je niz korisnih lopti u kazneni prostor, a jedno od njegovih nabacivanja Miroslav Klose zahvatio je glavom i pogodio gredu. Zamalo je osobno zabio pobjednički pogodak kad je prodro u kazneni prostor između dvojice braniča i pucao, no njegov je udarac krajnjim naporom obranio Artur Boruc. Ni u idućim utakmicama Lahm praktično nije napravio pogrešku, nikad ne ispadajući iz taktičke sheme unatoč čestom pridodavanju napadu, a impresivnu je partiju prikazao i u uzbudljivom polufinalu protiv Italije (0:2).
Osobna karta
Ime i prezime: Philipp Lahm
Nadimak: Lahmy
Datum rođenja: 11. studenog 1983.
Mjesto rođenja: München
Visina i težina: 172 cm, 63 kg
Pozicija: lijevi bek
Klub: Bayern
Broj dresa: 21
Klupska karijera:
2001-03 Bayern
2003/04 Stuttgart 31 1
2004/05 Stuttgart 22 1
2005/06 Bayern 20 0
Reprezentacija:
2004-06 Njemačka 24 2
Thursday, June 22, 2006
A "Joke" Puts Police On Alert
VIDUKA'S CROATIAN HOUSE UNDER SURVEILLANCE?
Por una "broma" del comentarista guardan la casa de Viduka
Una broma del comentarista de la televisión croata Bruno Kovacevic dirigida al capitán australiano Mark Viduka ha causado una reacción del Ministerio interior croata y el despliegue de policías delante de la casa que Viduka tiene en Croacia.
Después de que Kovacevic "recordara" a Viduka de que tiene casa cerca de Dubrovnik, como quien dijera "ojo como juegas ante Croacia", en el Ministerio del interior pensaron que algún aficionado local podría arremeter contra la propiedad del futbolista australo-croata, sobre todo si hoy jueves las cosas no salen bien para el equipo adriático en Stuttgart.
- "El comentarista pudo haber dado involuntariamente una idea a alguien para cometer un delito. Imagínense cuanta gente acaba de enterarse donde se encuentra la casa."
- comentó el portavoz de la policía croata Zlatko Mehun.
El diario australiano Sydney Morning Herald fue el primero en descubrir ue policías armados vigilan los alrededores de la casa del futbolista de orígenes croatas.
En la Televisión nacional croata (HRT) afirman que no creen que "el despliegue de agentes sea consecuencia del mencionado reportaje" pero anuncian que la directiva del HRT discutirá las frases de aquel reportaje por la posible falta de responsabilidad del periodista.
En Alemania, mientras tanto, hubo un ligero incidente en la rueda de prensa organizada por Croacia, ya que los representantes croatas prohibieron a Joseph Simunic hablar en inglés con los enviados de Australia, justificándolo con que "el croata es el único idioma oficial aquí."
Y es que Simunic nació en Australia y domina mejor el inglés que el propio croata. De nada sirvieron los apelos de los australianos, quienes destacaron que Mark Viduka tiene permiso de hablar en croata durante las ruedas de prensa que da Australia. (EFE/OP)
Por una "broma" del comentarista guardan la casa de Viduka
Una broma del comentarista de la televisión croata Bruno Kovacevic dirigida al capitán australiano Mark Viduka ha causado una reacción del Ministerio interior croata y el despliegue de policías delante de la casa que Viduka tiene en Croacia.
Después de que Kovacevic "recordara" a Viduka de que tiene casa cerca de Dubrovnik, como quien dijera "ojo como juegas ante Croacia", en el Ministerio del interior pensaron que algún aficionado local podría arremeter contra la propiedad del futbolista australo-croata, sobre todo si hoy jueves las cosas no salen bien para el equipo adriático en Stuttgart.
- "El comentarista pudo haber dado involuntariamente una idea a alguien para cometer un delito. Imagínense cuanta gente acaba de enterarse donde se encuentra la casa."
- comentó el portavoz de la policía croata Zlatko Mehun.
El diario australiano Sydney Morning Herald fue el primero en descubrir ue policías armados vigilan los alrededores de la casa del futbolista de orígenes croatas.
En la Televisión nacional croata (HRT) afirman que no creen que "el despliegue de agentes sea consecuencia del mencionado reportaje" pero anuncian que la directiva del HRT discutirá las frases de aquel reportaje por la posible falta de responsabilidad del periodista.
En Alemania, mientras tanto, hubo un ligero incidente en la rueda de prensa organizada por Croacia, ya que los representantes croatas prohibieron a Joseph Simunic hablar en inglés con los enviados de Australia, justificándolo con que "el croata es el único idioma oficial aquí."
Y es que Simunic nació en Australia y domina mejor el inglés que el propio croata. De nada sirvieron los apelos de los australianos, quienes destacaron que Mark Viduka tiene permiso de hablar en croata durante las ruedas de prensa que da Australia. (EFE/OP)
Tuesday, June 20, 2006
World Cup - Group F
Mundial - Grupo F
Kranjcar resuelve el dilema
Tomas sustituirá a Robert Kovac en la zaga
Stjepan Tomas será el reemplazo para el sancionado Robert Kovac en el centro de la zaga croata, mientras que Igor Tudor quedará en su posición del centrocampista defensivo, ha anunciado el seleccionador croata Zlatko Kranjcar.
Dario Simic, el nuevo recordman en el número de presencias en la selección croata con 82 presencias, retrasará un poco su posición y actuará de libre.
* Pendientes de si mismos...y de Japón
Después del empate con Japón, Croacia no desespera ya que ni siquiera una victoria por la mínima ante los niponeses le habría liberado del imperativo de ganar a Australia.
Por otro lado, un sencillo 1-0 contra los "hermanos" australianos podría bastarle a los adriáticos ya que es difícil esperar que Japón gane a Brasil por dos o más goles de diferencia.
Australia por otro lado se clasificará ganando o empatando si Japón no supera por dos o más goles a Brasil - algo poco probable aunque los pentacampeones ya se han clasificado para los octavos. (EFE/OP)
Kranjcar resuelve el dilema
Tomas sustituirá a Robert Kovac en la zaga
Stjepan Tomas será el reemplazo para el sancionado Robert Kovac en el centro de la zaga croata, mientras que Igor Tudor quedará en su posición del centrocampista defensivo, ha anunciado el seleccionador croata Zlatko Kranjcar.
Dario Simic, el nuevo recordman en el número de presencias en la selección croata con 82 presencias, retrasará un poco su posición y actuará de libre.
* Pendientes de si mismos...y de Japón
Después del empate con Japón, Croacia no desespera ya que ni siquiera una victoria por la mínima ante los niponeses le habría liberado del imperativo de ganar a Australia.
Por otro lado, un sencillo 1-0 contra los "hermanos" australianos podría bastarle a los adriáticos ya que es difícil esperar que Japón gane a Brasil por dos o más goles de diferencia.
Australia por otro lado se clasificará ganando o empatando si Japón no supera por dos o más goles a Brasil - algo poco probable aunque los pentacampeones ya se han clasificado para los octavos. (EFE/OP)
Saturday, May 13, 2006
Viduka
Mark Viduka Won't Spare Croats
Fútbol internacional - Australia
Mark Viduka amenaza a Croacia
"Ignoraré mi origen y saldré a ganar"
Perdedor de la final de la Copa de la UEFA ante el Sevilla, el australiano Mark Viduka del Middlesbrough ha vuelto los ojos hacia el Mundial, donde su selección se enfrentará con el país de sus padres, Croacia.
Los kanguros llegarán a Alemania con seis jugadores de origen croata, entre ellos Viduka i Josip Skoko, quienes triunfaron en el fútbol croata, militando en el Dinamo de Zagreb y en el Hajduk de Split, respectivamente.
- "Skoko y yo somos muy ligados a Croacia, pero ignoraremos nuestros fuertes lazos con el país y saldremos a ganar." - dijo Viduka, cuyo primer equipo europeo fue el Croatia Zagreb (hoy Dinamo).
Los emigrantes croatas en Australia están divididos, admite Viduka.
- "Se que muchos australo-croatas irán a favor de Croacia. Mi familia animará a Australia, no hay duda. Llevo la camiseta australiana."
Desde luego, el delantero no se rinde de cara al Mundial pese a la mayor reputación de sus rivales del grupo F.
- "El grupo con Croacia, Brasil y Japón para mi es uno de los más duros en el Mundial. Brasil es prácticamente seguro para pasar adelante, todos le ven así, y los demás son candidatos para la segunda plaza. Somos tres los que pretendemos a pasar como segundos y será sumamente difícil." - opina el robusto ariete.
- "Los pronósticos son difíciles de hacer, pero estoy convencido de que nosotros, Australia, pasará a la segunda ronda. De qué forma y a expensas de quíen, es menos importante. Quien sabe, incluso Brasil puede quedar eliminado."
Fútbol internacional - Australia
Mark Viduka amenaza a Croacia
"Ignoraré mi origen y saldré a ganar"
Perdedor de la final de la Copa de la UEFA ante el Sevilla, el australiano Mark Viduka del Middlesbrough ha vuelto los ojos hacia el Mundial, donde su selección se enfrentará con el país de sus padres, Croacia.
Los kanguros llegarán a Alemania con seis jugadores de origen croata, entre ellos Viduka i Josip Skoko, quienes triunfaron en el fútbol croata, militando en el Dinamo de Zagreb y en el Hajduk de Split, respectivamente.
- "Skoko y yo somos muy ligados a Croacia, pero ignoraremos nuestros fuertes lazos con el país y saldremos a ganar." - dijo Viduka, cuyo primer equipo europeo fue el Croatia Zagreb (hoy Dinamo).
Los emigrantes croatas en Australia están divididos, admite Viduka.
- "Se que muchos australo-croatas irán a favor de Croacia. Mi familia animará a Australia, no hay duda. Llevo la camiseta australiana."
Desde luego, el delantero no se rinde de cara al Mundial pese a la mayor reputación de sus rivales del grupo F.
- "El grupo con Croacia, Brasil y Japón para mi es uno de los más duros en el Mundial. Brasil es prácticamente seguro para pasar adelante, todos le ven así, y los demás son candidatos para la segunda plaza. Somos tres los que pretendemos a pasar como segundos y será sumamente difícil." - opina el robusto ariete.
- "Los pronósticos son difíciles de hacer, pero estoy convencido de que nosotros, Australia, pasará a la segunda ronda. De qué forma y a expensas de quíen, es menos importante. Quien sabe, incluso Brasil puede quedar eliminado."
Tuesday, May 9, 2006
Croatia: Still Hopes for Bilos
Boca's Star Now Accepts Croatian Offer
Daniel Bilos ahora acepta la oferta croata
Nueve meses después del inicio, la campańa "Bilos para Croacia" todavía no ha llegado a su fin, pero ahora el argentino-croata parece más cerca a la selección de sus abuelos.
- "He recibido el mensaje de su agente (Hugo Omar Issa, n. del a.) diciendo que ha optado por Croacia. Puede ser que lo ha convencido nuestro juego ante Argentina", ha manifestado el presidente de la Federación croata, Vlatko Markovic, aludiendo al amistoso en Basilea, que se saldó a favor de Croacia por 3-2.
- "Su inclusión en el equipo no depende de mi, pero hay buenos motivos para tomarlo. Es joven y gran jugador, no veo por qué no convocarlo."
Desde que Croacia se le acercara por la primera vez, Daniel Rubén Bilos, entonces del Banfield, pedía tiempo una y otra vez, obviamente calculando con una posible convocatoria por parte de José Pékerman. Cuando esta finalmente llegó, Bilos se olvidó de Croacia y debutó con Argentina el pasado noviembre en Qatar.
No jugó muy bien al estar convalesciente de la neumonía y no volvió a ser convocado por Pékerman, pero Croacia siguió interesada. Encontró un "hueco" en el reglamento de la FIFA, que al parecer no prohibe el cambio de selección al jugador que ha actuado con otro equipo sólo en algún encuentro no oficial.
Tal fue el caso con el croata Josip Weber, quien disputó tres partidos no oficiales con Croacia ante Australia en el 1992, sin que ello lo impidiera naturalizarse belga e intervenir con Bélgica en el Mundial del 1994.
Por otro lado, en la selección croata puede haber algunos que no darán una bienvenida al novato.
- "?Qué es eso? Acaso es Croacia una institución caritativa? Me sorprende Bilos, porque un día dice sí y otro día no." - ha seńalado el lateral derecho Darijo Srna en el diario Vecernji list.
- "Ahora que hemos ganado a Argentina y que se ha enterado que para el no hay sitio en su selección, le gustaría ponerse la camiseta croata. Creo que Bilos es buen jugador, pero..."
Dado Prso, triple ganador del concurso de jugador del ańo en Croacia, ha comentado que "Bilos debía haber llegado antes. Creo que al Mundial deberían ir los que han disputado las eliminatorias."
Daniel Bilos ahora acepta la oferta croata
Nueve meses después del inicio, la campańa "Bilos para Croacia" todavía no ha llegado a su fin, pero ahora el argentino-croata parece más cerca a la selección de sus abuelos.
- "He recibido el mensaje de su agente (Hugo Omar Issa, n. del a.) diciendo que ha optado por Croacia. Puede ser que lo ha convencido nuestro juego ante Argentina", ha manifestado el presidente de la Federación croata, Vlatko Markovic, aludiendo al amistoso en Basilea, que se saldó a favor de Croacia por 3-2.
- "Su inclusión en el equipo no depende de mi, pero hay buenos motivos para tomarlo. Es joven y gran jugador, no veo por qué no convocarlo."
Desde que Croacia se le acercara por la primera vez, Daniel Rubén Bilos, entonces del Banfield, pedía tiempo una y otra vez, obviamente calculando con una posible convocatoria por parte de José Pékerman. Cuando esta finalmente llegó, Bilos se olvidó de Croacia y debutó con Argentina el pasado noviembre en Qatar.
No jugó muy bien al estar convalesciente de la neumonía y no volvió a ser convocado por Pékerman, pero Croacia siguió interesada. Encontró un "hueco" en el reglamento de la FIFA, que al parecer no prohibe el cambio de selección al jugador que ha actuado con otro equipo sólo en algún encuentro no oficial.
Tal fue el caso con el croata Josip Weber, quien disputó tres partidos no oficiales con Croacia ante Australia en el 1992, sin que ello lo impidiera naturalizarse belga e intervenir con Bélgica en el Mundial del 1994.
Por otro lado, en la selección croata puede haber algunos que no darán una bienvenida al novato.
- "?Qué es eso? Acaso es Croacia una institución caritativa? Me sorprende Bilos, porque un día dice sí y otro día no." - ha seńalado el lateral derecho Darijo Srna en el diario Vecernji list.
- "Ahora que hemos ganado a Argentina y que se ha enterado que para el no hay sitio en su selección, le gustaría ponerse la camiseta croata. Creo que Bilos es buen jugador, pero..."
Dado Prso, triple ganador del concurso de jugador del ańo en Croacia, ha comentado que "Bilos debía haber llegado antes. Creo que al Mundial deberían ir los que han disputado las eliminatorias."
Friday, April 28, 2006
European Club Cups - Fun Facts
European Cups 2006
1-0 in the semis, a sure formula for winning the trophy!
Barcelona - Arsenal finale je koje je priželjkivala većina neutralnih ljubitelja nogometa, to jest onih koji nisu navijači Milana i Villarreala kao direktno zainteresiranih suparnika u polufinalu, te Real Madrida i Espanyola kao tradicionalnih "mrzitelja" Barce odnosno Chelseaja i Tottenhama, kao povijesnih suparnika Arsenala.
Iako smo i mi u Nogometu navijali za ovakav finalni sraz, način na koji su Barca i Arsenal dospjeli do završnice u Parizu nije nas zadovoljio. Villarreal, klub koji nikad u povijesti nije ništa osvojio, tek se nedavno probivši u španjolsku i kontinentalnu elitu, više je zavrijedio prolaz u finale od Arsenala! Dok je artiljerija "Topnika" šutjela, "Žuta podmornica" ispalila je salve torpeda prema meti, vratima Jensa Lehmanna, a sportska je nepravda što u Nijemčevu mrežu nije ušao nijedan projektil.
U žalovanju za Villarrealom, čiji smo poraz istinski željeli prije no što su susreti odigrani, tješi nas jedino činjenica da jedanaesterac nad Jose Marijem nikako nije postojao, pa je promašaj Riquelmea s bijele točke neutralizirao sudačku pogrešku. S druge strane, nismo sigurni da je
na Highburyju postojao jedanaesterac za Španjolce, koji sudac nije dosudio, a zbog čega je Villarreal prosvjedovao.
Milan je u Barceloni teško oštećen odlukom Marcusa Merka da poništi potpuno regularan pogodak Andrija Ševčenka, koji bi Talijane vjerojatno bio odveo u produžetak. Kad se sve zbroji, Milan i Barca pružili su u 180 minuta jednako kvalitetnu igru te bi najpravednije bilo da je dvoboj odlučen jedanaestercima.
Copyright Soccerphile
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
1-0 in the semis, a sure formula for winning the trophy!
Barcelona - Arsenal finale je koje je priželjkivala većina neutralnih ljubitelja nogometa, to jest onih koji nisu navijači Milana i Villarreala kao direktno zainteresiranih suparnika u polufinalu, te Real Madrida i Espanyola kao tradicionalnih "mrzitelja" Barce odnosno Chelseaja i Tottenhama, kao povijesnih suparnika Arsenala.
Iako smo i mi u Nogometu navijali za ovakav finalni sraz, način na koji su Barca i Arsenal dospjeli do završnice u Parizu nije nas zadovoljio. Villarreal, klub koji nikad u povijesti nije ništa osvojio, tek se nedavno probivši u španjolsku i kontinentalnu elitu, više je zavrijedio prolaz u finale od Arsenala! Dok je artiljerija "Topnika" šutjela, "Žuta podmornica" ispalila je salve torpeda prema meti, vratima Jensa Lehmanna, a sportska je nepravda što u Nijemčevu mrežu nije ušao nijedan projektil.
U žalovanju za Villarrealom, čiji smo poraz istinski željeli prije no što su susreti odigrani, tješi nas jedino činjenica da jedanaesterac nad Jose Marijem nikako nije postojao, pa je promašaj Riquelmea s bijele točke neutralizirao sudačku pogrešku. S druge strane, nismo sigurni da je
na Highburyju postojao jedanaesterac za Španjolce, koji sudac nije dosudio, a zbog čega je Villarreal prosvjedovao.
Milan je u Barceloni teško oštećen odlukom Marcusa Merka da poništi potpuno regularan pogodak Andrija Ševčenka, koji bi Talijane vjerojatno bio odveo u produžetak. Kad se sve zbroji, Milan i Barca pružili su u 180 minuta jednako kvalitetnu igru te bi najpravednije bilo da je dvoboj odlučen jedanaestercima.
Copyright Soccerphile
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Thursday, March 30, 2006
Inzaghi Player Profile
Player Profile
Filippo Inzaghi
"Opet sam Superpippo!"
Temperamentni Milanov napadač Filippo Inzaghi u pohodu je na zadnje raspoloživo mjesto u talijanskoj momčadi za Svjetsko prvenstvo. Ako su sigurni Luca Toni, Alberto Gilardino i vjerojatno Alessandro Del Piero, za četvrto se mjesto nadmeću Christian Vieri i Inzaghi.
Dvije i pol godine od svog zadnjeg nastupa među Azzurrima, Inzaghi je napokon povezao nekoliko mjeseci bez ozljeda i zaredao pogocima u svom snalažljivom, eksplozivnom stilu.
U veljači i ožujku ove godine Inzaghi je zaigrao tako dobro da je na Milanovu klupu smjestio i skupocjenog Alberta Gilardina, što je odličan predznak da bi se mogao ugurati i u ekspediciju koju će Marcello Lippi povesti u Njemačku.
- "Zadnjih mi tjedana sve vrlo lagano ide od ruke. Čini mi se kao da mi noge lete," - rekao je nakon što je protiv Bayerna postigao svoj povijesni 50. gol u europskim kupovima - jedan više od Alfreda Di Stefana.
Tisak u velikoj mjeri navija za Superpippa, navijajući za njega u hipotetskom dvoboju protiv Christiana Vierija za mjesto u momčadi za Mundial.
Nakon dva pogotka protiv Bayerna, u Corriere dello Sportu prozvan je "neumoljivim ubojicom", dok je Gazzetta dello Sport napisala da je "Superpippov show morao Lippija oboriti s nogu."
Gazzetta je intervjuirala bivšeg velikog Milanovog i Juveovog centarfora Josea Altafinija da se izjasni o svom favoritu u dvoboju Vieri-Inzaghi. Brazilac je rekao: "U ovom trenutku, Inzaghi zaslužuje reprezentativni dres više od Vierija".
Različito je mišljenje ponudio Roberto Boninsegna, legenda Intera i Juvea, naglašavajući da je Vieri nužan Azzurrima, kao jedina alternativa pravom robusnom centarforu kakav je Luca Toni. Međutim, Vieri je jesenas izguran iz Milana i posuđen Monacu, koji je ipak - druga liga u usporedbi s crveno-crnim vragovima.
Zašto Lippi šuti?
Zasad se Lippi ne oglašava, mada je uživo svjedočio nekima iz serije Inzagijevih golova u prvenstvu i Ligi prvaka. Neobična je ta izbornikova šutnja, kad se zna da mu je Pippo dobro poznat iz dvogodišnje suradnje u Juventusu između 1997. i 1999. Zajedno su osvojili prvenstvo 1998., a Inzaghi ga nikad nije iznevjerio što se tiče golgeterskog učinka. No, kako podsjeća Corriere dello Sport, njih su dvojica imali nikad dokraja razjašnjenih razmirica dok je Lippi bio trener Juvea.
Inzaghi je izrastao iz talijanskih nižih liga, stekavši reputaciju lovca na golove, što je ponajviše opravdao 1996/97 u Serie A u dresu Atalante. Tada je s 24 pogotka u 33 utakmice podijelio prvo mjesto na ljestvici strijelaca s Giuseppeom Signorijem i zaradio zvučni, 14,5 milijuna eura vrijedan transfer u Juventus.
U Juveu je zasnovao plodnu suradnju s Del Pierom, a na krilima tog tandema koji je postigao 39 golova u prvenstvu, u Torino je stigla i titula prvaka 1998.
No, godinu potom uslijedila je manja kriza unutar Juvea, koja je dovela do Lippijevog odlaska, a iduće dvije sezone, 2000. i 2001., Staru su damu u prvenstvu preticali rimski klubovi, prvo Lazio pa Roma.
Nakon 58 ligaških golova za Juve, Inzaghija je 2001. kupio Milan za 40 milijuna eura. Bio je to dobro uložen novac, jer je Inzaghi 2002/03 zabio 12 golova u 16 nastupa u šampionskoj sezoni Lige prvaka.
Do prošle zime, sve je ostalo za Pippa bio antiklimaks. Ozljeda gležnja svela je njegov učinak na 14 nastupa i tri gola 2004., kad je Milan osvojio prvenstvo, a nove ozljede gležnja i ruke još su mu više njegovo sudjelovanje u momčadi prošle godine. Skupio je samo 11 nastupa u Serie A, a na zlokobnom finalu protiv Liverpoola u Istambulu nije se ni pojavio. Sada, međutim, proživljava drugu mladost i sve se opet čini mogućim za Superpippa.
Pippo u Azzurrima
Pippo je s Azzurrima odigrao Svjetska prvenstva 1998. i 2002., kao i Europsko prvenstvo 2000., na kojemu je Italija za dlaku promašila europski naslov.
Zadnji je od 22 pogotka za reprezentaciju Inzaghi postigao u listopadu 2003. protiv Azerbajdžana, dok je izbornik bio Giovanni Trapattoni.
U kvalifikacijama za Mundial u Koreji i Japanu bio je vodeći strijelac reprezentacije sa šest pogodaka, no ozljede su ga izbacile s Eura'2004 u Portugalu, nakon čega više nije bio u konkurenciji za plavi dres.
S bratom Simoneom, tada igračem Lazija, nastupio je u prijateljskom susretu protiv Engleske u studenom 1999.
Osobna karta
Datum rođenja: 9. kolovoza 1973.
Mjesto rođenja: Piacenza
Visina i težina: 178 cm, 70 kg
Pozicija: centarfor
Broj dresa: 9
Slavni rod: Simone Inzaghi, brat
Klupska karijera:
1991/92 Piacenza 2 - 0
1992/93 AlbinoLeffe 21 -13
1993/94 Verona 36 -13
1994/95 Piacenza 37 -15
1995/96 Parma 15 - 2
1996/97 Atalanta 33 - 24
1997/98 Juventus 31 - 18
1998/99 Juventus 28 - 13
1999/00 Juventus 33 - 16
2000/01 Juventus 28 - 11
2001/02 Milan 20 - 10
2002/03 Milan 30 - 17
2003/04 Milan 14 - 3
2004/05 Milan 11 - 0
2005/06 Milan 18 - 10
Reprezentacija:
1997-2003 Italija 48 - 22
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Filippo Inzaghi
"Opet sam Superpippo!"
Temperamentni Milanov napadač Filippo Inzaghi u pohodu je na zadnje raspoloživo mjesto u talijanskoj momčadi za Svjetsko prvenstvo. Ako su sigurni Luca Toni, Alberto Gilardino i vjerojatno Alessandro Del Piero, za četvrto se mjesto nadmeću Christian Vieri i Inzaghi.
Dvije i pol godine od svog zadnjeg nastupa među Azzurrima, Inzaghi je napokon povezao nekoliko mjeseci bez ozljeda i zaredao pogocima u svom snalažljivom, eksplozivnom stilu.
U veljači i ožujku ove godine Inzaghi je zaigrao tako dobro da je na Milanovu klupu smjestio i skupocjenog Alberta Gilardina, što je odličan predznak da bi se mogao ugurati i u ekspediciju koju će Marcello Lippi povesti u Njemačku.
- "Zadnjih mi tjedana sve vrlo lagano ide od ruke. Čini mi se kao da mi noge lete," - rekao je nakon što je protiv Bayerna postigao svoj povijesni 50. gol u europskim kupovima - jedan više od Alfreda Di Stefana.
Tisak u velikoj mjeri navija za Superpippa, navijajući za njega u hipotetskom dvoboju protiv Christiana Vierija za mjesto u momčadi za Mundial.
Nakon dva pogotka protiv Bayerna, u Corriere dello Sportu prozvan je "neumoljivim ubojicom", dok je Gazzetta dello Sport napisala da je "Superpippov show morao Lippija oboriti s nogu."
Gazzetta je intervjuirala bivšeg velikog Milanovog i Juveovog centarfora Josea Altafinija da se izjasni o svom favoritu u dvoboju Vieri-Inzaghi. Brazilac je rekao: "U ovom trenutku, Inzaghi zaslužuje reprezentativni dres više od Vierija".
Različito je mišljenje ponudio Roberto Boninsegna, legenda Intera i Juvea, naglašavajući da je Vieri nužan Azzurrima, kao jedina alternativa pravom robusnom centarforu kakav je Luca Toni. Međutim, Vieri je jesenas izguran iz Milana i posuđen Monacu, koji je ipak - druga liga u usporedbi s crveno-crnim vragovima.
Zašto Lippi šuti?
Zasad se Lippi ne oglašava, mada je uživo svjedočio nekima iz serije Inzagijevih golova u prvenstvu i Ligi prvaka. Neobična je ta izbornikova šutnja, kad se zna da mu je Pippo dobro poznat iz dvogodišnje suradnje u Juventusu između 1997. i 1999. Zajedno su osvojili prvenstvo 1998., a Inzaghi ga nikad nije iznevjerio što se tiče golgeterskog učinka. No, kako podsjeća Corriere dello Sport, njih su dvojica imali nikad dokraja razjašnjenih razmirica dok je Lippi bio trener Juvea.
Inzaghi je izrastao iz talijanskih nižih liga, stekavši reputaciju lovca na golove, što je ponajviše opravdao 1996/97 u Serie A u dresu Atalante. Tada je s 24 pogotka u 33 utakmice podijelio prvo mjesto na ljestvici strijelaca s Giuseppeom Signorijem i zaradio zvučni, 14,5 milijuna eura vrijedan transfer u Juventus.
U Juveu je zasnovao plodnu suradnju s Del Pierom, a na krilima tog tandema koji je postigao 39 golova u prvenstvu, u Torino je stigla i titula prvaka 1998.
No, godinu potom uslijedila je manja kriza unutar Juvea, koja je dovela do Lippijevog odlaska, a iduće dvije sezone, 2000. i 2001., Staru su damu u prvenstvu preticali rimski klubovi, prvo Lazio pa Roma.
Nakon 58 ligaških golova za Juve, Inzaghija je 2001. kupio Milan za 40 milijuna eura. Bio je to dobro uložen novac, jer je Inzaghi 2002/03 zabio 12 golova u 16 nastupa u šampionskoj sezoni Lige prvaka.
Do prošle zime, sve je ostalo za Pippa bio antiklimaks. Ozljeda gležnja svela je njegov učinak na 14 nastupa i tri gola 2004., kad je Milan osvojio prvenstvo, a nove ozljede gležnja i ruke još su mu više njegovo sudjelovanje u momčadi prošle godine. Skupio je samo 11 nastupa u Serie A, a na zlokobnom finalu protiv Liverpoola u Istambulu nije se ni pojavio. Sada, međutim, proživljava drugu mladost i sve se opet čini mogućim za Superpippa.
Pippo u Azzurrima
Pippo je s Azzurrima odigrao Svjetska prvenstva 1998. i 2002., kao i Europsko prvenstvo 2000., na kojemu je Italija za dlaku promašila europski naslov.
Zadnji je od 22 pogotka za reprezentaciju Inzaghi postigao u listopadu 2003. protiv Azerbajdžana, dok je izbornik bio Giovanni Trapattoni.
U kvalifikacijama za Mundial u Koreji i Japanu bio je vodeći strijelac reprezentacije sa šest pogodaka, no ozljede su ga izbacile s Eura'2004 u Portugalu, nakon čega više nije bio u konkurenciji za plavi dres.
S bratom Simoneom, tada igračem Lazija, nastupio je u prijateljskom susretu protiv Engleske u studenom 1999.
Osobna karta
Datum rođenja: 9. kolovoza 1973.
Mjesto rođenja: Piacenza
Visina i težina: 178 cm, 70 kg
Pozicija: centarfor
Broj dresa: 9
Slavni rod: Simone Inzaghi, brat
Klupska karijera:
1991/92 Piacenza 2 - 0
1992/93 AlbinoLeffe 21 -13
1993/94 Verona 36 -13
1994/95 Piacenza 37 -15
1995/96 Parma 15 - 2
1996/97 Atalanta 33 - 24
1997/98 Juventus 31 - 18
1998/99 Juventus 28 - 13
1999/00 Juventus 33 - 16
2000/01 Juventus 28 - 11
2001/02 Milan 20 - 10
2002/03 Milan 30 - 17
2003/04 Milan 14 - 3
2004/05 Milan 11 - 0
2005/06 Milan 18 - 10
Reprezentacija:
1997-2003 Italija 48 - 22
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Filippo "Pippo" Inzaghi Profile
Filippo Inzaghi
"Opet sam Superpippo!"
Temperamentni Milanov napadač Filippo Inzaghi u pohodu je na zadnje raspoloživo mjesto u talijanskoj momčadi za Svjetsko prvenstvo. Ako su sigurni Luca Toni, Alberto Gilardino i vjerojatno Alessandro Del Piero, za četvrto se mjesto nadmeću Christian Vieri i Inzaghi.
Dvije i pol godine od svog zadnjeg nastupa među Azzurrima, Inzaghi je napokon povezao nekoliko mjeseci bez ozljeda i zaredao pogocima u svom snalažljivom, eksplozivnom stilu.
U veljači i ožujku ove godine Inzaghi je zaigrao tako dobro da je na Milanovu klupu smjestio i skupocjenog Alberta Gilardina, što je odličan predznak da bi se mogao ugurati i u ekspediciju koju će Marcello Lippi povesti u Njemačku.
- "Zadnjih mi tjedana sve vrlo lagano ide od ruke. Čini mi se kao da mi noge lete," - rekao je nakon što je protiv Bayerna postigao svoj povijesni 50. gol u europskim kupovima - jedan više od Alfreda Di Stefana.
Tisak u velikoj mjeri navija za Superpippa, navijajući za njega u hipotetskom dvoboju protiv Christiana Vierija za mjesto u momčadi za Mundial.
Nakon dva pogotka protiv Bayerna, u Corriere dello Sportu prozvan je "neumoljivim ubojicom", dok je Gazzetta dello Sport napisala da je "Superpippov show morao Lippija oboriti s nogu."
Gazzetta je intervjuirala bivšeg velikog Milanovog i Juveovog centarfora Josea Altafinija da se izjasni o svom favoritu u dvoboju Vieri-Inzaghi. Brazilac je rekao: "U ovom trenutku, Inzaghi zaslužuje reprezentativni dres više od Vierija".
Različito je mišljenje ponudio Roberto Boninsegna, legenda Intera i Juvea, naglašavajući da je Vieri nužan Azzurrima, kao jedina alternativa pravom robusnom centarforu kakav je Luca Toni. Međutim, Vieri je jesenas izguran iz Milana i posuđen Monacu, koji je ipak - druga liga u usporedbi s crveno-crnim vragovima.
Zašto Lippi šuti?
Zasad se Lippi ne oglašava, mada je uživo svjedočio nekima iz serije Inzagijevih golova u prvenstvu i Ligi prvaka. Neobična je ta izbornikova šutnja, kad se zna da mu je Pippo dobro poznat iz dvogodišnje suradnje u Juventusu između 1997. i 1999. Zajedno su osvojili prvenstvo 1998., a Inzaghi ga nikad nije iznevjerio što se tiče golgeterskog učinka. No, kako podsjeća Corriere dello Sport, njih su dvojica imali nikad dokraja razjašnjenih razmirica dok je Lippi bio trener Juvea.
Inzaghi je izrastao iz talijanskih nižih liga, stekavši reputaciju lovca na golove, što je ponajviše opravdao 1996/97 u Serie A u dresu Atalante. Tada je s 24 pogotka u 33 utakmice podijelio prvo mjesto na ljestvici strijelaca s Giuseppeom Signorijem i zaradio zvučni, 14,5 milijuna eura vrijedan transfer u Juventus.
U Juveu je zasnovao plodnu suradnju s Del Pierom, a na krilima tog tandema koji je postigao 39 golova u prvenstvu, u Torino je stigla i titula prvaka 1998.
No, godinu potom uslijedila je manja kriza unutar Juvea, koja je dovela do Lippijevog odlaska, a iduće dvije sezone, 2000. i 2001., Staru su damu u prvenstvu preticali rimski klubovi, prvo Lazio pa Roma.
Nakon 58 ligaških golova za Juve, Inzaghija je 2001. kupio Milan za 40 milijuna eura. Bio je to dobro uložen novac, jer je Inzaghi 2002/03 zabio 12 golova u 16 nastupa u šampionskoj sezoni Lige prvaka.
Do prošle zime, sve je ostalo za Pippa bio antiklimaks. Ozljeda gležnja svela je njegov učinak na 14 nastupa i tri gola 2004., kad je Milan osvojio prvenstvo, a nove ozljede gležnja i ruke još su mu više njegovo sudjelovanje u momčadi prošle godine. Skupio je samo 11 nastupa u Serie A, a na zlokobnom finalu protiv Liverpoola u Istambulu nije se ni pojavio. Sada, međutim, proživljava drugu mladost i sve se opet čini mogućim za Superpippa.
Pippo u Azzurrima
Pippo je s Azzurrima odigrao Svjetska prvenstva 1998. i 2002., kao i Europsko prvenstvo 2000., na kojemu je Italija za dlaku promašila europski naslov.
Zadnji je od 22 pogotka za reprezentaciju Inzaghi postigao u listopadu 2003. protiv Azerbajdžana, dok je izbornik bio Giovanni Trapattoni.
U kvalifikacijama za Mundial u Koreji i Japanu bio je vodeći strijelac reprezentacije sa šest pogodaka, no ozljede su ga izbacile s Eura'2004 u Portugalu, nakon čega više nije bio u konkurenciji za plavi dres.
S bratom Simoneom, tada igračem Lazija, nastupio je u prijateljskom susretu protiv Engleske u studenom 1999.
Osobna karta
Datum rođenja: 9. kolovoza 1973.
Mjesto rođenja: Piacenza
Visina i težina: 178 cm, 70 kg
Pozicija: centarfor
Broj dresa: 9
Slavni rod: Simone Inzaghi, brat
Klupska karijera:
1991/92 Piacenza 2 - 0
1992/93 AlbinoLeffe 21 -13
1993/94 Verona 36 -13
1994/95 Piacenza 37 -15
1995/96 Parma 15 - 2
1996/97 Atalanta 33 - 24
1997/98 Juventus 31 - 18
1998/99 Juventus 28 - 13
1999/00 Juventus 33 - 16
2000/01 Juventus 28 - 11
2001/02 Milan 20 - 10
2002/03 Milan 30 - 17
2003/04 Milan 14 - 3
2004/05 Milan 11 - 0
2005/06 Milan 18 - 10
Reprezentacija:
1997-2003 Italija 48 - 22
Copyright Soccerphile/Zri Sport
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
"Opet sam Superpippo!"
Temperamentni Milanov napadač Filippo Inzaghi u pohodu je na zadnje raspoloživo mjesto u talijanskoj momčadi za Svjetsko prvenstvo. Ako su sigurni Luca Toni, Alberto Gilardino i vjerojatno Alessandro Del Piero, za četvrto se mjesto nadmeću Christian Vieri i Inzaghi.
Dvije i pol godine od svog zadnjeg nastupa među Azzurrima, Inzaghi je napokon povezao nekoliko mjeseci bez ozljeda i zaredao pogocima u svom snalažljivom, eksplozivnom stilu.
U veljači i ožujku ove godine Inzaghi je zaigrao tako dobro da je na Milanovu klupu smjestio i skupocjenog Alberta Gilardina, što je odličan predznak da bi se mogao ugurati i u ekspediciju koju će Marcello Lippi povesti u Njemačku.
- "Zadnjih mi tjedana sve vrlo lagano ide od ruke. Čini mi se kao da mi noge lete," - rekao je nakon što je protiv Bayerna postigao svoj povijesni 50. gol u europskim kupovima - jedan više od Alfreda Di Stefana.
Tisak u velikoj mjeri navija za Superpippa, navijajući za njega u hipotetskom dvoboju protiv Christiana Vierija za mjesto u momčadi za Mundial.
Nakon dva pogotka protiv Bayerna, u Corriere dello Sportu prozvan je "neumoljivim ubojicom", dok je Gazzetta dello Sport napisala da je "Superpippov show morao Lippija oboriti s nogu."
Gazzetta je intervjuirala bivšeg velikog Milanovog i Juveovog centarfora Josea Altafinija da se izjasni o svom favoritu u dvoboju Vieri-Inzaghi. Brazilac je rekao: "U ovom trenutku, Inzaghi zaslužuje reprezentativni dres više od Vierija".
Različito je mišljenje ponudio Roberto Boninsegna, legenda Intera i Juvea, naglašavajući da je Vieri nužan Azzurrima, kao jedina alternativa pravom robusnom centarforu kakav je Luca Toni. Međutim, Vieri je jesenas izguran iz Milana i posuđen Monacu, koji je ipak - druga liga u usporedbi s crveno-crnim vragovima.
Zašto Lippi šuti?
Zasad se Lippi ne oglašava, mada je uživo svjedočio nekima iz serije Inzagijevih golova u prvenstvu i Ligi prvaka. Neobična je ta izbornikova šutnja, kad se zna da mu je Pippo dobro poznat iz dvogodišnje suradnje u Juventusu između 1997. i 1999. Zajedno su osvojili prvenstvo 1998., a Inzaghi ga nikad nije iznevjerio što se tiče golgeterskog učinka. No, kako podsjeća Corriere dello Sport, njih su dvojica imali nikad dokraja razjašnjenih razmirica dok je Lippi bio trener Juvea.
Inzaghi je izrastao iz talijanskih nižih liga, stekavši reputaciju lovca na golove, što je ponajviše opravdao 1996/97 u Serie A u dresu Atalante. Tada je s 24 pogotka u 33 utakmice podijelio prvo mjesto na ljestvici strijelaca s Giuseppeom Signorijem i zaradio zvučni, 14,5 milijuna eura vrijedan transfer u Juventus.
U Juveu je zasnovao plodnu suradnju s Del Pierom, a na krilima tog tandema koji je postigao 39 golova u prvenstvu, u Torino je stigla i titula prvaka 1998.
No, godinu potom uslijedila je manja kriza unutar Juvea, koja je dovela do Lippijevog odlaska, a iduće dvije sezone, 2000. i 2001., Staru su damu u prvenstvu preticali rimski klubovi, prvo Lazio pa Roma.
Nakon 58 ligaških golova za Juve, Inzaghija je 2001. kupio Milan za 40 milijuna eura. Bio je to dobro uložen novac, jer je Inzaghi 2002/03 zabio 12 golova u 16 nastupa u šampionskoj sezoni Lige prvaka.
Do prošle zime, sve je ostalo za Pippa bio antiklimaks. Ozljeda gležnja svela je njegov učinak na 14 nastupa i tri gola 2004., kad je Milan osvojio prvenstvo, a nove ozljede gležnja i ruke još su mu više njegovo sudjelovanje u momčadi prošle godine. Skupio je samo 11 nastupa u Serie A, a na zlokobnom finalu protiv Liverpoola u Istambulu nije se ni pojavio. Sada, međutim, proživljava drugu mladost i sve se opet čini mogućim za Superpippa.
Pippo u Azzurrima
Pippo je s Azzurrima odigrao Svjetska prvenstva 1998. i 2002., kao i Europsko prvenstvo 2000., na kojemu je Italija za dlaku promašila europski naslov.
Zadnji je od 22 pogotka za reprezentaciju Inzaghi postigao u listopadu 2003. protiv Azerbajdžana, dok je izbornik bio Giovanni Trapattoni.
U kvalifikacijama za Mundial u Koreji i Japanu bio je vodeći strijelac reprezentacije sa šest pogodaka, no ozljede su ga izbacile s Eura'2004 u Portugalu, nakon čega više nije bio u konkurenciji za plavi dres.
S bratom Simoneom, tada igračem Lazija, nastupio je u prijateljskom susretu protiv Engleske u studenom 1999.
Osobna karta
Datum rođenja: 9. kolovoza 1973.
Mjesto rođenja: Piacenza
Visina i težina: 178 cm, 70 kg
Pozicija: centarfor
Broj dresa: 9
Slavni rod: Simone Inzaghi, brat
Klupska karijera:
1991/92 Piacenza 2 - 0
1992/93 AlbinoLeffe 21 -13
1993/94 Verona 36 -13
1994/95 Piacenza 37 -15
1995/96 Parma 15 - 2
1996/97 Atalanta 33 - 24
1997/98 Juventus 31 - 18
1998/99 Juventus 28 - 13
1999/00 Juventus 33 - 16
2000/01 Juventus 28 - 11
2001/02 Milan 20 - 10
2002/03 Milan 30 - 17
2003/04 Milan 14 - 3
2004/05 Milan 11 - 0
2005/06 Milan 18 - 10
Reprezentacija:
1997-2003 Italija 48 - 22
Copyright Soccerphile/Zri Sport
Bet with Bet 365
World Soccer News
Soccer betting tips
Soccer Books & DVDs
Tags
Soccer News soccer football J-League K-League Betting
Friday, March 17, 2006
Futbol en Croacia
El empate del Hajduk no les convenció
Los ultras intentaron agredir a los jugadores por sospecha de amańoUna treintena de aficionados ultras del Hajduk Split (según algunos informes, hasta 100 de ellos) invadieron los corridores camino al vestuario en el Estadio Poljud en el intento de agredir a los jugadores de su equipo.
Previamente, una parte de la afición había atraído el grueso de la policía simulando una pelea en la tribuna Norte, lo que abrió el camino a un grupo de los hinchas hacia los vestuarios.
Aunque el Hajduk anoche logró clasificarse para la Liguilla por el título con un soso empate casero ante el Slaven, los ultras consideraron que el resultado fue manipulado. Cuando aparecieron en los corridores, el fisioterapéuta del Hajduk, Filip Brnas, cerró con llave el vestuario dejando a los hinchas gritando "tongo".
Tres guardias privados no pudieron contener a los ultras y uno de ellos resultó levemente herido, pero la presencia de varios policias regulares ante el vestuario detuvo al grupo.
- "Las fuerzas antiviolencia se han dirigido ya al Poljud", les avisaron los policías, lo que convenció a los ultras a empezar la retirada.
Mientras tanto, los jugadores se quedaron encerrados en el vestuario y salieron sólo cuando recibieron seńales de que los violentos se habían alejado del estadio.
El Hajduk había empatado a uno con el Slaven, lo que le bastó para entrar en el grupo de seis que dirrimirá el título, pero los aficionados estuvieron arrabiados por la falta absoluta de ambición por parte de ambos equipos.
- "Estoy decepcionado por la reacción de los aficionados. Hace dos semanas estuvimos lejos de la Liguilla por el título. ?Para qué insistir en una victoria cuando ya teníamos un resultado que nos satisfacía? - comentó el entrenador local Luka Bonacic.
op
Los ultras intentaron agredir a los jugadores por sospecha de amańoUna treintena de aficionados ultras del Hajduk Split (según algunos informes, hasta 100 de ellos) invadieron los corridores camino al vestuario en el Estadio Poljud en el intento de agredir a los jugadores de su equipo.
Previamente, una parte de la afición había atraído el grueso de la policía simulando una pelea en la tribuna Norte, lo que abrió el camino a un grupo de los hinchas hacia los vestuarios.
Aunque el Hajduk anoche logró clasificarse para la Liguilla por el título con un soso empate casero ante el Slaven, los ultras consideraron que el resultado fue manipulado. Cuando aparecieron en los corridores, el fisioterapéuta del Hajduk, Filip Brnas, cerró con llave el vestuario dejando a los hinchas gritando "tongo".
Tres guardias privados no pudieron contener a los ultras y uno de ellos resultó levemente herido, pero la presencia de varios policias regulares ante el vestuario detuvo al grupo.
- "Las fuerzas antiviolencia se han dirigido ya al Poljud", les avisaron los policías, lo que convenció a los ultras a empezar la retirada.
Mientras tanto, los jugadores se quedaron encerrados en el vestuario y salieron sólo cuando recibieron seńales de que los violentos se habían alejado del estadio.
El Hajduk había empatado a uno con el Slaven, lo que le bastó para entrar en el grupo de seis que dirrimirá el título, pero los aficionados estuvieron arrabiados por la falta absoluta de ambición por parte de ambos equipos.
- "Estoy decepcionado por la reacción de los aficionados. Hace dos semanas estuvimos lejos de la Liguilla por el título. ?Para qué insistir en una victoria cuando ya teníamos un resultado que nos satisfacía? - comentó el entrenador local Luka Bonacic.
op
Fútbol internacional - Croacia
Había criticado a los ultras
Apalizado el entrenador del Hajduk
El entrenador del Hajduk Luka Bonacic fue apalizado y herido de gravedad anoche ante la entrada de su casa en Split. Bonacic, golpeado repetidamente con palos de béisbol, sostuvo heridas en la cabeza y los brazos, pero está fuera del peligro de vida.
Fue transportado e ingresado al Centro clínico de Split y permanece en el departamento de la neurocirugía.
A la policía Bonacic le ha informado que dos agresores encapuchados le asaltaron con palos y que el intentó defenderse, pero no ha podido dar más detalles de los autores del crimen.
Se sospecha que los agresores podrían ser algunos de los aficionados del Hajduk, irritados porque el recién nombrado técnico había criticado la conducta de los ultras, que a menudo intimidan a los jugadores y la directiva. El pasado sábado unos 80 ultras invadieron el corridor hacia el vestuario en busca de los jugadores, descontentos con su juego ante el Slaven Belupo. Al día siguiente, Bonacic comentó que los ultras se habían equivocado y la reacción de los gamberros de Split no se hizo esperar.
El alcalde de Split Zvonimir Puljic y la mayoría de los jugadores y directivos del Hajduk visitaron a Bonacic en el hospital.
- "Es el dia más difícil de mi mandato. Creo que todos los ciudadanos sentimos lo mismo ya que esta ciudad no conoce este tipo de violencia", matizó Puljic.
Al contrario, los ultras del Hajduk son de sobra conocidos por su vandalismo e incidentes, sobre todo en los enfrentamientos con su propio club y el archirrival Dinamo de Zagreb. Varios hinchas del Hajduk fueron condenados a prisión por haber intentado matar a un seguidor del Dinamo en diciembre del 2004.
El presidente del Hajduk, Branko Grgic, dijo que todavía no entiende cómo su entrenador pudo haber sido golpeado en la cabeza con palos de béisbol.
Apalizado el entrenador del Hajduk
El entrenador del Hajduk Luka Bonacic fue apalizado y herido de gravedad anoche ante la entrada de su casa en Split. Bonacic, golpeado repetidamente con palos de béisbol, sostuvo heridas en la cabeza y los brazos, pero está fuera del peligro de vida.
Fue transportado e ingresado al Centro clínico de Split y permanece en el departamento de la neurocirugía.
A la policía Bonacic le ha informado que dos agresores encapuchados le asaltaron con palos y que el intentó defenderse, pero no ha podido dar más detalles de los autores del crimen.
Se sospecha que los agresores podrían ser algunos de los aficionados del Hajduk, irritados porque el recién nombrado técnico había criticado la conducta de los ultras, que a menudo intimidan a los jugadores y la directiva. El pasado sábado unos 80 ultras invadieron el corridor hacia el vestuario en busca de los jugadores, descontentos con su juego ante el Slaven Belupo. Al día siguiente, Bonacic comentó que los ultras se habían equivocado y la reacción de los gamberros de Split no se hizo esperar.
El alcalde de Split Zvonimir Puljic y la mayoría de los jugadores y directivos del Hajduk visitaron a Bonacic en el hospital.
- "Es el dia más difícil de mi mandato. Creo que todos los ciudadanos sentimos lo mismo ya que esta ciudad no conoce este tipo de violencia", matizó Puljic.
Al contrario, los ultras del Hajduk son de sobra conocidos por su vandalismo e incidentes, sobre todo en los enfrentamientos con su propio club y el archirrival Dinamo de Zagreb. Varios hinchas del Hajduk fueron condenados a prisión por haber intentado matar a un seguidor del Dinamo en diciembre del 2004.
El presidente del Hajduk, Branko Grgic, dijo que todavía no entiende cómo su entrenador pudo haber sido golpeado en la cabeza con palos de béisbol.
Sunday, March 5, 2006
Nigerian Player Dies of AIDS in Macedonia
Adams se murió del SIDA
La muerte de un futbolista nigeriano asusta al fútbol macedonio
La muerte de Eja Abdulrashid Adams ha suscitado pánico en el fútbol macedonio, al descubrirse que el futbolista nigeriano murió del SIDA. La Federación macedonia se ha puesto en moción para intentar descubrir si ha podido infectar a alguien durante la práctica de fútbol, por ejemplo en algún choque fortúito sobre el terreno.
La clínica en Skopje, donde el africano murió hace unos días, no tiene datos sobre cuantas personas han contraído la enfermedad por culpa de Adams. Se conoce, eso si, que tuvo una novia macedonia.
Los clubes macedonios se han puesto alerta visto que utilizan a varios jugadores procedentes de los países africanos. Las directivas han anunciado colectivamente que someterán a pruebas al virus VIH a todos sus futbolistas.
Abdulrashid Adams, nacido en el 1980, actuó en la Liga macedonia varios ańos, militando en tres equipos, ninguno de los que sabía de su infección. El descubrimiento que el fallecido jugador tuvo el temido SIDA dejó patente un defecto en el reglamento de la Federación macedonia, concretamente la ausencia de la obligación de solicitar certificados médicos para los futbolistas extranjeros, ni siquiera para los de Africa.
Los jugadores si se someten a varias pruebas médicas dos veces al ańo, pero ninguna prueba está relacionado con el VIH.
Según la prensa nacional, la Federación nacional todavía no ha tomado una decisión respecto a la prueba obligatoria al VIH para todos los jugadores foráneos.
Las últimas noticias apuntan que una mujer quien estaba relacionada sentimentalmente con Adams ha resultado positiva al virus VIH, mientras se esperan resultados de pruebas a las que se han sometido varios jugadores.
Antes de su muerte Adams militó en el Madari Solidarnost, Belasica Strumica y Sloga Jugomagnat, de los equipos macedonios. Desde que el Sloga descendiera a la Segunda división el ańo pasado, el nigeriano estuvo sin equipo, pero tuvo una oferta de un equipo albanés. Según la prensa local, fue entonces cuando se le diagnosticó el SIDA por la primera vez. Poco después, sucumbió a la enfermedad, o a otra dolencia que a causa del SIDA pudo hacer más mella a su organismo.
La muerte de un futbolista nigeriano asusta al fútbol macedonio
La muerte de Eja Abdulrashid Adams ha suscitado pánico en el fútbol macedonio, al descubrirse que el futbolista nigeriano murió del SIDA. La Federación macedonia se ha puesto en moción para intentar descubrir si ha podido infectar a alguien durante la práctica de fútbol, por ejemplo en algún choque fortúito sobre el terreno.
La clínica en Skopje, donde el africano murió hace unos días, no tiene datos sobre cuantas personas han contraído la enfermedad por culpa de Adams. Se conoce, eso si, que tuvo una novia macedonia.
Los clubes macedonios se han puesto alerta visto que utilizan a varios jugadores procedentes de los países africanos. Las directivas han anunciado colectivamente que someterán a pruebas al virus VIH a todos sus futbolistas.
Abdulrashid Adams, nacido en el 1980, actuó en la Liga macedonia varios ańos, militando en tres equipos, ninguno de los que sabía de su infección. El descubrimiento que el fallecido jugador tuvo el temido SIDA dejó patente un defecto en el reglamento de la Federación macedonia, concretamente la ausencia de la obligación de solicitar certificados médicos para los futbolistas extranjeros, ni siquiera para los de Africa.
Los jugadores si se someten a varias pruebas médicas dos veces al ańo, pero ninguna prueba está relacionado con el VIH.
Según la prensa nacional, la Federación nacional todavía no ha tomado una decisión respecto a la prueba obligatoria al VIH para todos los jugadores foráneos.
Las últimas noticias apuntan que una mujer quien estaba relacionada sentimentalmente con Adams ha resultado positiva al virus VIH, mientras se esperan resultados de pruebas a las que se han sometido varios jugadores.
Antes de su muerte Adams militó en el Madari Solidarnost, Belasica Strumica y Sloga Jugomagnat, de los equipos macedonios. Desde que el Sloga descendiera a la Segunda división el ańo pasado, el nigeriano estuvo sin equipo, pero tuvo una oferta de un equipo albanés. Según la prensa local, fue entonces cuando se le diagnosticó el SIDA por la primera vez. Poco después, sucumbió a la enfermedad, o a otra dolencia que a causa del SIDA pudo hacer más mella a su organismo.
Subscribe to:
Posts (Atom)
